Fort-de-France: Różnice pomiędzy wersjami

|nazwa oryginalna =

|zdjęcie = Fort-de-France-baie cropped.jpg

|herb =

|flaga =

}}

 

 

XVII-wieczne, francuskie osadnictwo na wyspie koncentrowało się na jej zachodnim, karaibskim wybrzeżu. Jedną z głównych osad było założone w [[1672]] '''Fort-Royal''', dzisiejsze Fort-de-France. [[Fort]], założony u wejścia do największej [[zatoka (geografia)|zatoki]] wyspy, stanowił doskonałe stanowisko obrony, zarówno przeciwko miejscowym ludom [[Karaibowie|karaibskim]], jak i kolonistom [[Holandia|holenderskim]] i [[Wielka Brytania|angielskim]].

Położenie miasta nie miało jednak wyłącznie zalet. Otoczenie [[bagno|bagnami]] sprzyjało rozwojowi [[malaria|malarii]]. W [[XIX wiek]]u dołączyły do tego inne klęski żywiołowe: [[trzęsienie ziemi]] [[11 stycznia]] [[1839]], wielki [[pożar]] miasta [[22 czerwca]] [[1890]] i [[huragan]] z [[18 sierpnia]] [[1891]]. Fort-de-France przez cały ten okres stanowiło jednak główny ośrodek administracyjny i militarny [[Martynika|Martyniki]]. Mimo to nie rozwijało się tak szybko jak położone bardziej na północ [[Saint-Pierre (Martynika)|Saint-Pierre]], główny ośrodek handlowy wyspy. Dopiero całkowite zniszczenia Saint-Pierre podczas wybuchu [[Montagne Pelée]] [[8 maja]] [[1902]] dało szansę do szybszego rozwoju stolicy terytorium.

 

 

Fort-de-France jest głównym ośrodkiem gospodarczym i [[port morski|portem morskim]] wyspy. Rozwinął się tutaj zwłaszcza [[przemysł spożywczy]], w postaci [[cukrownia|cukrowni]] i [[destylarnia|destylarni]] [[rum]]u. W mieście znajduje się też jedna z głównych wojskowych baz morskich Francji na Karaibach.