Edward Hopper: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m ilustracja |
m →Twórczość: poprawa tytułu |
||
Linia 45:
Hopper darzył ogromnym szacunkiem kulturę europejską. Był wielbicielem poezji [[Johann Wolfgang von Goethe|Johanna Wolfganga Goethego]], [[Charles Baudelaire|Charlesa Baudelaire’a]] i [[Paul Verlaine|Paula Verlaine’a]], podczas podróży po Europie zafascynowało go malarstwo [[Rembrandt]]a, [[Gustave Courbet|Gustawa Courbeta]] i zwłaszcza [[Edgar Degas|Edgara Degasa]], który miał największy wpływ na jego sztukę. Hoppera nie interesowały eksperymenty [[Kubizm|kubistyczne]] czy [[Abstrakcjonizm|abstrakcjonistyczne]]. Początkowo próbował malować plenerowe obrazy w duchu [[Impresjonizm w sztuce|impresjonizmu]] (krajobrazy wiejskie oraz nadmorskie), ale zarzucił ten kierunek i skupił się na [[Realizm (malarstwo)|realizmie]].
Od lat 20. dominującym tematem twórczości Hoppera było współczesne amerykańskie miasto i jego mieszkańcy: przedstawiciele klasy średniej, urzędnicy i sekretarki, klienci sklepów i barów, dojrzałe kobiety w pokojach hotelowych. W swych obrazach ukazywał typowy, pozbawiony charakteru i przygnębiający pejzaż miejski, z biurami, stacjami benzynowymi, kinami, zimnymi wnętrzami tanich hoteli i moteli. Na tym tle przedstawiał ludzi – zagubionych, samotnych i obojętnych wobec siebie. Charakterystyczne dla stylu Hoppera są obrazy ''Soir Bleu'' (1914), ''Dom przy torach kolejowych'' (1925), ''Automat'' (1927), ''Wczesny niedzielny poranek'' (1930), ''Pokój w Nowym Jorku'' (1932), ''Biuro w nocy'' (1940), ''[[Nocne marki
Wewnętrzne wyciszenie, lakoniczność motywów i sugestywność wizji przy jednoczesnej oszczędności środków wyrazu sprawiają, że przedstawiani przez Hoppera ludzie i rzeczy zdają się istnieć poza realnym czasem i przestrzenią, co nadaje jego obrazom niemal metafizyczny charakter. Austriacki pisarz [[Peter Handke]] łączył jego pejzaże z ''metafizycznymi pustymi placami [[Giorgio de Chirico|Chirico]]''<ref name="Renner9">Rolf G. Renner: ''Edward Hopper. 1882-1967. Przetwarzanie rzeczywistości''. – Wydawnictwo Taschen, 2002, s. 9.</ref> i ''opustoszałymi miejskimi dżunglami w poświacie księżyca stworzonymi przez [[Max Ernst|Maxa Ernsta]]''{{r|Renner9}} oraz z obrazem ''Królestwo świateł II'' [[René Magritte|René Magritte’a]].
| |||