Hotel Warszawa w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
uzupełnienie, drobne merytoryczne
MZM (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 1:
{{Budynek infobox
|nazwa = Prudential
|nazwa oryginalna = Hotel Warszawa
|zabytek =
|zdjęcie = Prudentiallipiec.jpg
Linia 20:
|przebudowy =
|zniszczono = 1944
|odbudowano = 1954, 2018
|pierwszy właściciel = Towarzystwo Ubezpieczeń Prudential
|kolejni właściciele = Hotele Warszawskie Syrena<br/>Polimex-Mostostal
|właściciel = Holding Liwa<ref name="Wojtczuk4" />
|plan budynku =
Linia 30:
|www =
}}
'''Prudential''' – [[Lista najwyższych budynków w Warszawie|warszawski wieżowiec]], wybudowany w latach 1931–1933 przy [[Plac Powstańców Warszawy w Warszawie|pl. Napoleona]] 9 (obecnie pl. Powstańców Warszawy) w stylu ''[[art déco]]'' z przeznaczeniem na siedzibę brytyjskiego Towarzystwa Ubezpieczeń „[[Prudential plc|Prudential]]”. OdW latach 1954-2002 oraz ponownie od 2018 budynek mieści, obecnie pięciogwiazdkowy, hotel „Warszawa”.
 
== Opis ==
Budynek był symbolem nowoczesnej Warszawy lat 30. Według pierwotnych planów miał mieć 11 pięter, jednak architekci, biorąc pod uwagę znaczne zróżnicowanie wysokości już stojących przy placu Napoleona budynków (2-6 pięter), uznali, że to będzie wysokość niewystarczająca do osiągnięcia odpowiedniego wrażenia dominanty<ref name="gm">{{Cytuj pismo |nazwisko = Mika |imię = Grzegorz |tytuł = Niebotyk z placu Napoleona |czasopismo = [[Skarpa Warszawska (czasopismo)|Skarpa Warszawska]] |wydanie = 69 |wolumin = 12 |strony = 6–8 |issn = 2084-4220 |język = pl |data = grudzień 2014}}</ref>. Miał wysokość 16 pięter (66 m).
 
W dolnej części budynku znajdowała się przestrzeń biurowa, w wieży mieściły się luksusowe apartamenty. Pomiędzy nimi, na szóstym piętrze mieściły się mieszkania służbowe i pomieszczenia gospodarcze. W części biurowej mieściły się nie tylko pomieszczenia towarzystwa Prudential, ale również elektrowni i innych firm, również Wydziału Handlowego [[Ambasada Hiszpanii w Polsce|Poselstwa Hiszpanii]] (1935-1938). Najbardziej luksusowe mieszkania miały po 240 m² powierzchni, zajmowanej przez 6 pokojów, 3 łazienki, kuchnię i służbówkę. Nawet mniej luksusowe apartamenty miały oprócz wejścia głównego wejście dla służby i windy{{r|gm}}. Budynek zaprojektował [[Marcin Weinfeld]], zaś stalową konstrukcję spawaną ustawioną na [[żelbet]]owych fundamentach biurowca zaprojektowali [[Stefan Bryła]] i [[Wenczesław Poniż]]<ref>''Encyklopedia Warszawy'', red. Barbara Petrozolin-Skowrońskiej, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 1994, {{ISBN|83-01-08836-2}}.</ref>. Konstrukcję wykonała warszawska spółka [[K. Rudzki i S-ka]]<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Mączewski |imię = Ryszard |tytuł = Warszawa między wojnami |wydawca = Księży Młyn |miejsce = Łódź |data = 2009 |strony = 22 |isbn = 978-83-61253-51-8}}</ref>. Drzwi wejściowe skonstruowano z patynowanej miedzi, pozostałe drzwi i framugi okien wykonano z jesionu. Nad bocznymi wejściami znajdowały się rzeźby [[Ryszard Moszkowski|Ryszarda Moszkowskiego]]{{r|gm}}. Do budowy użyto 2 mln cegieł pustakowych, 2 tys. t cementu, 1500 t stali.
 
Towarzystwa Ubezpieczeń „Prudential” przeniosło się do swojej nowo wybudowanej siedziby z [[Pałac Kronenberga w Warszawie|pałacu Kronenberga]]<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Jaroszewski |imię = Tadeusz Stefan |tytuł = Dzieje Pałacu Kronenberga |wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe |miejsce = Warszawa |data = 1972 |strony = 62}}</ref>.
Linia 45:
Po wojnie na szczycie wypalonego wieżowca przez kilka lat gniazdował [[sokół wędrowny]]<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Górski |imię = Jan |tytuł = Drugie narodziny miasta. Warszawa 1945 |wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy |miejsce = Warszawa |data = 1976 |strony = 266}}</ref>.
 
W 1945 r. nieruchomość odebrano przedwojennym właścicielom na podstawie tzw. [[Dekret Bieruta|dekretu Bieruta]], otrzymali oni jednak później odszkodowanie na podstawie [[umowy indemnizacyjne]]j z [[Wielka Brytania|Wielką Brytanią]]<ref name="Klimas" />. Budynek został odbudowany w latach 1950–1953 w [[socrealizm|socrealistycznym]] kostiumie (m.in. z [[kariatyda]]mi). Autorem nowego projektu był również [[Marcin Weinfeld]]{{r|gm}}. Budynek otrzymał nową funkcję. W 1954 otwarto w nim hotel Warszawa. Posiadał 375 miejsc noclegowych (pokoje jednoosobowe, dwuosobowe, 1 apartament), 200 miejsc w restauracji, 100 w kawiarni, 20 w lokalu nocnym.
 
Hotel zakończył działalność w 2002 r., a w 2005 spółka [[Hotele Warszawskie Syrena]] sprzedała budynek spółce [[Polimex-Mostostal]] za 6,3 mln euro<ref name="Klimas">{{Cytuj pismo |nazwisko = Klimas |imię = Bartosz |tytuł = Warszawa czeka na hotel Warszawa |czasopismo = Życie Mazowsza (dodatek do ‘Rzeczpospolitej’„Rzeczpospolitej”) |strony = R4 |data = 25 stycznia 2017}}</ref>. W 2009 Polimex-Mostostal sprzedał hotel rodzinie Likusów z [[Kraków|Krakowa]]<ref name="Klimas" />.
 
W latach 2010–2018 prowadzony był remont generalny budynku<ref >{{cytuj stronę|url=http://web.archive.org/web/20120103192059/http://www.zyciewarszawy.pl/artykul/227046,526268_Prudential--remont-trwa.html|tytuł=Prudential: remont trwa|autor=mag |data=2010-10-22|opublikowany=zyciewarszawy.pl |język = pl|data dostępu=2010-11-04}}</ref>. Prace przerwano podczas budowy [[Linia M2 metra w Warszawie|drugiej linii metra]], a następnie wznowiono na przełomie 2015/2016<ref name="Klimas" />. Przewlekłość remontu wzbudziła kontrowersje, podobnie jak plan przywrócenia charakteru sprzed wojny i uznania za wartą ochrony jedynie konstrukcji stalowej<ref>{{Cytuj pismo |nazwisko = Głowacki |imię = Artur |nazwisko2 = Musidłowska |imię2 = Maryla |tytuł = Weinfeld to był wielki pan |czasopismo = Skarpa Warszawska |wydanie = 69 |wolumin = 12 |strony = 12–14 |issn = 2084-4220 |język = pl |data = grudzień 2014}}</ref>. Budynek został pozbawiony socrealistycznych detali, rozebrano portyk z kariatydami i [[Herb Warszawy|herbem Warszawy]], a z reprezentacyjnych wnętrz usunięto wystrój z lat 50.<ref name="Urz19">{{Cytuj pismo |nazwisko = Urzykowski |imię = Tomasz |tytuł = Szczyt Prudentialu |czasopismo = Gazeta Stołeczna |strony = 4 |data = 19 grudnia 2016}}</ref><ref name="Wojtczuk4" />