Modele budowy cząsteczek chemicznych: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
przeredagowanie |
podczyszczenie, ale tu jest dużo nie na temat |
||
Linia 1:
'''Modele budowy cząsteczek chemicznych''' – konstrukcje poglądowo (w uproszczeniu) przedstawiające budowę [[cząsteczka|cząsteczek chemicznych]].▼
[[Plik:Peptide model s.jpg|thumb|Model pręcikowo-kulkowy [[peptydy|peptydu]], wykonany z tworzywa sztucznego]]
▲'''Modele budowy cząsteczek chemicznych''' – fizyczne konstrukcje
Najbardziej prymitywne modele to kulki, przeważnie z tworzywa sztucznego, połączone z sobą pręcikami (pałeczkami). Kulki reprezentują tu atomy, a pręciki [[wiązanie chemiczne|wiązania chemiczne]]. Jeśli średnice kulek będą proporcjonalne do [[promień van der Waalsa|promieni van der Waalsa]] atomów, a długości pałeczek do długości wiązań, to otrzymamy model mniej więcej zgodny z rzeczywistą budową cząsteczki. W podobny sposób można też modelować cząsteczki na ekranie komputera.▼
▲
W rzeczywistości długości i kąty wiązań chemicznych zmieniają się w bardzo szerokim zakresie w różnych cząsteczkach i dlatego tego rodzaju modele nie odzwierciedlają prawdziwej budowy cząsteczek.▼
▲W rzeczywistości długości i kąty wiązań chemicznych zmieniają się w bardzo szerokim zakresie w różnych cząsteczkach i dlatego tego rodzaju modele nie odzwierciedlają
Określeniem struktury danej cząsteczki poprzez analizę oddziaływania jej składników zajmuje się [[modelowanie molekularne]].
== Techniki modelowania budowy cząsteczek ==
Linia 13:
Metody te można podzielić na:
* mechanikę molekularną – metody te traktują atomy jak kule o określonej średnicy i masie, a wiązania jak sprężyny, których sposób rozciągania się i zginania odpowiada mniej więcej własnościom wiązań chemicznych. Parametry owych kul i sprężyn ustala się na podstawie analizy
▲* mechanikę molekularną – metody te traktują atomy jak kule o określonej średnicy i masie, a wiązania jak sprężyny, których sposób rozciągania się i zginania odpowiada mniej więcej własnościom wiązań chemicznych. Parametry owych kul i sprężyn ustala się na podstawie analizy jak największej ilości związków chemicznych, których struktura jest znana np. z [[rentgenografia strukturalna|rentgenografii strukturalnej]]. Metody te nie wymagają dużych mocy obliczeniowych, mogą więc być stosowane do nawet bardzo dużych cząsteczek, są one jednak tylko nieco dokładniejsze od modeli prymitywnych i zupełnie zawodzą dla nietypowych cząsteczek.
* metody półempiryczne – metody te bazują już na równaniu Schrödingera: dla danej cząsteczki tworzony jest układ [[równanie różniczkowe|liniowych równań różniczkowych]], przy czym wszystkie parametry tych równań są ustalane na podstawie struktury znanych związków. Następnie układ taki jest rozwiązywany metodą kolejnych przybliżeń, aż do znalezienia minimum energetycznego dla modelowanej cząsteczki. Metody te są znacznie bardziej dokładne od mechaniki molekularnej, ale podobnie jak mechanika działają one poprawnie tylko dla w miarę typowych związków chemicznych i zupełnie zawodzą przy nietypowych strukturach.
* [[metody ab initio w chemii kwantowej|metody ab initio]].
| |||