Stanisław Płoski: Różnice pomiędzy wersjami

|imię i nazwisko = Stanisław Płoski

|imię i nazwisko org =

|pseudonim = Sławski, P. Stanisławski

|rodzaj wojsk = lądowe

|zwycięstwa =

|grafika =

|opis grafiki =

|stopień grafika = PL Epolet ppor.svg

|stopień = [[podporucznik]]

|data urodzenia = [[4 stycznia]] [[1899]]

|miejsce urodzenia = [[Briańsk]], [[gubernia orłowska]], [[Imperium Rosyjskie]]

|data śmierci = [[7 marca]] [[1966]]

|miejsce śmierci = [[Otwock]], [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|Polska]]

|lata służby =

|siły zbrojne = [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]]; [[Armia Krajowa]]

|formacja =
|jednostki = [[Biuro Informacji i Propagandy]]

|stanowiska =

|wojny i bitwy = [[wojna polsko-bolszewicka]],<br /> [[II wojna światowa]],<br />

|późniejsza praca =

|odznaczenia = {{order|OOP|KKO}} {{order|OOP|KK}} {{order|KW|1Z}} {{order|KZMKZ|S}} {{order|MPL10}}

|commons =

| wikiźródła =

| wikicytaty =

Ukończył gimnazjum w [[Piotrków Trybunalski|Piotrkowie]]. W 1917 r. rozpoczął studia historyczne na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]] po kierunkiem prof. [[Marceli Handelsman|Marcelego Handelsmana]]. W 1920 r. uczestniczył jako ochotnik w [[wojna polsko-bolszewicka|wojnie polsko-bolszewickiej]]. Po bezterminowym urlopowaniu z wojska ponownie podjął studia historyczne na wydziale filozoficznym UW. Od 1922 r. pracował w Wojskowym Instytucie Naukowo-Wydawniczym, w 1928 r. przemianowanym na [[Wojskowe Biuro Historyczne]]. W 1932 r. uzyskał tytuł doktora z zakresu historii. Członek komitetu redakcyjnego „Przeglądu Socjalistycznego” (1932–1933), współpracownik „[[Encyklopedia wojskowa|Encyklopedii Wojskowej]]”.

W [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej 1939]] uczestniczył w [[Obrona Warszawy (1939)|cywilnej obronie Warszawy]]. Już od jesieni 1939 r. działał w [[Służba Zwycięstwu Polski|Służbie Zwycięstwu Polski]]. Początkowo zajmował się nasłuchem stacji radiowych, zaś do marca 1940 r. kierował Wojskowym Biurem Historycznym, w strukturach [[Biuro Informacji i Propagandy|Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej]]. Wydawał miesięcznik "Insurekcja"„Insurekcja”. Wraz z płk. [[Alojzy Horak|Alojzym Horakiem]] redagował od 10 czerwca 1940 r. pismo „Żołnierz Polski w Kampanii Wrześniowej”, które drukowane było początkowo jako dodatek do „Wiadomości Polskich". Od numeru 32 z listopada 1941 r. dodatek ukazywał się pod zmienionym tytułem - jako miesięcznik "Żołnierz„Żołnierz Polski w Drugiej Wojnie Światowej"Światowej”. ''Zmiana ta'' – pisano w artykule redakcyjnym – ''wywołana jest otrzymaniem pierwszych relacji o czynach wojennych naszego żołnierza walczącego na obczyźnie'', co znalazło odzwierciedlenie w treści, pojawiły się bowiem wspomnienia z innych frontów, jednak tematyka wrześniowa nadal dominowała. Od 1942 r. pismo – kierowane w dalszym ciągu przez Stanisława Płoskiego – było dodatkiem do „Żołnierza Polskiego”. Ostatni, pięćdziesiąty czwarty numer, ukazał się w czerwcu 1944 r.

Brał udział [[Powstanie warszawskie|powstaniu warszawskim]]. Jednocześnie w czasie [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|okupacji]] ściśle współpracował z organizacją [[Polscy Socjaliści]].

Od 1945 r. do 1950 r. był dyrektorem [[Instytut Pamięci Narodowej przy Prezydium Rady Ministrów|Instytutu Pamięci Narodowej przy Prezydium Rady Ministrów]]. Był aktywnym współpracownikiem Komisji Badania Zbrodni Niemieckich. Po rozwiązaniu Instytutu przez władze został skierowany do pracy w Archiwum Akt Dawnych. W 1953 r. powrócił do pracy naukowej obejmując Zakład Dokumentacji w Instytucie Historii PAN, a od 1957 r. Zakład Historii II Wojny Światowej IH PAN. W 1954 r. mianowany docentem, a w 1959 r. profesorem nadzwyczajnym.

Zmarł 7 marca 1966 r. po wielomiesięcznym pobycie w sanatorium w Otwocku. Został pochowany na [[Cmentarz Wojskowy na Powązkach|Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie]] (kwatera C 2 rząd -6 grób -15)<ref>{{Cytuj | tytuł = Niektóre znane osoby, spoczywające na Cmentarzu Wojskowym | url = https://web.archive.org/web/20090805130743/http://www.cmentarzekomunalne.com.pl/cmentarze/wojskzasl.html | opublikowany = Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Warszawie}}</ref>.

Tuż przed [[II wojna światowa|II wojną światową]] poślubił [[Ewa Prauss-Płoska|Ewę Prauss]] (1913–1986), córkę [[Ksawery Prauss|Ksawerego]] i [[Zofia Praussowa|Zofii]], w czasie wojny żołnierza komórki wywiadu [[Batalion „Parasol”|batalionu „Parasol”]], uczestniczki powstania warszawskiego. Ich córką jest [[Zofia Romaszewska]] (ur. 1940), wnuczką – [[Agnieszka Romaszewska-Guzy]].

* ''Niemieckie materiały do historii Powstania Warszawskiego'', Warszawa 1958, redaktor;.

* ''Bibliografia historii Polski XIX wieku''. Polska Akademia Nauk. Instytut Historii Wrocław-Warszawa, Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1958, redaktor;.

* ''Wspomnienia więźniów Pawiaka (1939–1944)'', Warszawa 1964 redaktor;.

* ''Okupacja i ruch oporu w "Dzienniku„Dzienniku Hansa Franka"Franka”'', Warszawa: Książka i Wiedza, 1972. Opracowanie i wybór.

== OdznaczeniaOrdery i odznaczenia ==

* [[Krzysztof Dunin-Wąsowicz]], ''Płoski Stanisław (1899-19661899–1966),'' [w:] ''[[Polski Słownik Biograficzny]]'' t. XXVI , Warszawa-Kraków-Wrocław-Gdańsk 1981, s. 803-807803–807, [http://ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/stanislaw-ploski wersja elektroniczna IPSB].

* ''Słownik historyków polskich'', Warszawa 1994.

* Drozdowski M. M., ''Warszawa XX wieku'', Warszawa 1976.

* {{Cytuj |autor = Marek Ney-Krwawicz |tytuł = Komenda Główna Armii Krajowej 1939-19451939–1945 |data = 1990 |isbn = 83-211-1055-X |miejsce = Warszawa |wydawca = „Pax” |oclc = 830063023 }}

*{{cytuj książkę | autor =Grzegorz Mazur | tytuł =Biuro Informacji i Propagandy SZP-ZWZ-AK 1939-19451939–1945| wydawca =Instytut Wydawniczy Pax| miejsce =Warszawa | rok =1987 | strony =393-394393–394 | isbn =83-211-0892-X |nazwisko=|imię=}}

[[Kategoria:Odznaczeni SrebrnymMedalem Krzyżem10-lecia ZasługiPolski z MieczamiLudowej]]