Wersja z 17:39, 12 lis 2020 edytuj Quodvultdeus (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 9144 edycje bibliografia, uściślenie ← poprzednia edycja		Aktualna wersja na dzień 17:55, 12 lis 2020 edytuj anuluj edycję Quodvultdeus (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 9144 edycje uzup. merytoryczne, drobne redakcyjne
Linia 1: '''Penitencjały''' (łac. ''Libri Poenitentiales'', ''Księgi Pokutne'') – to księgi występujące we wczesnym średniowieczu, zawierające praktyczne wskazania dla [[Sakrament pokuty i pojednania\|spowiedników]] odnośnie do tego, jaką mają nakładać pokutę. Zawierały katalog grzechów i odpowiadający im rodzaj pokuty, tzw. taryfę pokutną. Były zazwyczaj dziełem anonimowym, czasem przypisywano im patronat ~~jakieś~~jakiejś znaczącej postaci. Twórcami ich byli mnisi, [[Prezbiter\|duchowni]], szczególnie gorliwi spowiednicy. Naśladowali takich znanych autorów jak [[Finian z Clonard]] (470-549), – penitencjał nazwany jego imieniem jest najstarszym dziś zachowanym – [[Kolumba opat z Hy\|Kolumban]] (521-597), [[Beda Czcigodny]] (672-735), [[Egbert (biskup Yorku)\|Egbert]] (zm. 766). Przekazywali w penitencjałach jakiej poddawali pokucie wiernych, za [[grzech]]y, których się dopuścili{{odn\|Vogel\|1982\|s=39-40}}. Pierwsze penitencjały z VI i VII wieku pochodzą z [[Wyspy Brytyjskie\|Wysp Brytyjskich]]. Od VII w. obserwuje się rozkwit penitencjałów. Jedne dalej powstawały na Wyspach, do nich należy ''[[Penitencjał Teodora z Canterbury]]'' z przełomu [[VII]] i [[VIII]] wieku. Inne już na kontynencie. Ten rodzaj pokuty stopniowo zastąpił dawną kościelną pokutę publiczną, która w tym czasie przeżywała wielki kryzys{{odn\|Vogel\|1982\|s=42-43}}. Praktykę pokuty taryfowej w XII w. zastąpiła obecna do dziś spowiedź, jako wyznanie grzechów{{odn\|Vogel\|1982\|s=31}}. ~~Znany też jest jest tzw. ''[[Penitencjał Teodora z Canterbury]]'' z [[VII]] w.~~ ==Przypisy==

Penitencjały: Różnice pomiędzy wersjami