Zbroja: Różnice pomiędzy wersjami

{{dopracować|źródła=2010-01}}

'''Zbroja''' – część pasywnego uzbrojenia ochronnego [[wojownik]]ów, stosowana od [[Starożytność|starożytności]] do ok. [[XVII wiek|XVII]] wieku. W Polsce przetrwały aż do wieku XVIII jako zbroje husarskie i kolczugi [[Pancerni (I Rzeczpospolita)|pancernych]].

 

Elementy zbroi pojawiały się później, jednak były to odosobnione przypadki. Na XVIII oraz XIX-wiecznych polach bitew walczyli ciężkozbrojni jeźdźcy, [[kirasjerzy]], na wyposażeniu których były [[kirys]]y oraz skórzane bądź żelazne hełmy – tzw. kaski. Podczas I wojny światowej uprzywilejowani oficerowie zaopatrzeni byli w tzw. pancerze okopowe, które miały za zadanie osłaniać dowódców przed m.in. pociskami szrapnelowymi. Pod koniec XX wieku wrócono do idei wykorzystywania pancerzy w uzbrojeniu żołnierzy w postaci płyt [[ceramika|ceramicznych]] lub [[tytan (pierwiastek)|tytanowych]] uzupełniających [[kamizelka kuloodporna|kamizelki kuloodporne]].

Termin „zbroja” jest nieprecyzyjny, ponieważ niektórzy bronioznawcy (np. Andrzej Nowakowski w ''Uzbrojenie średniowieczne w Polsce'') wprowadzają podział na dwa odrębne typy uzbrojenia ochronnego: '''pancerza''' jako ochrony elastycznej, oraz '''zbroi''' wykonanej ze sztywnych elementów. Ów podział jest dość płynny, zaś w obiegowym znaczeniu oba pojęcia są tożsame.

 

* [[brygantyna (pancerz)|brygantyny]]

* [[zbroja łuskowa|zbroje łuskowe]]

 

Zbroje właściwe:

 

== Zbroje zwierzęce ==

Opancerzenie samego jeźdźca nie wystarczało do skutecznej walki, więc zaczęto wytwarzać zbroje również dla zwierząt bojowych. Najczęściej zbroje wykonywano dla koni, [[słoń bojowy|słoni bojowych]], a czasem dla [[katafrakt|katafrackich]] wielbłądów.

 

== Zobacz też ==

* [[zbroja końska]]

* [[zbroja zwierzęca]]

 

{{Kontrola autorytatywna}}