The Bumpers: Różnice pomiędzy wersjami

Początki The Bumpers sięgają 1989 roku. Kilku harcerzy, żeglarzy z tzw. Błękitnej Dziewiątki przy III LO w Białymstoku, pod przywództwem Alberta Żukowskiego, założyło zespół Odbijacze. Pierwsze wykonania to szanty i pieśni morskie a capella. W 1987 i 1990 Odbijacze zdobyli Grand Prix Festiwalu Piosenki Żeglarskiej „[[Festiwal Piosenki Żeglarskiej Kopyść|Kopyść]]” w Białymstoku. W 1991 roku po powrocie ze Stanów Zjednoczonych Alberta Żukowskiego i Maćka Cylwika zespół zmienia nazwę na The Bumpers. Mocny wpływ muzyki irlandzkiej, [[The Pogues]] oraz [[The Waterboys]] powoduje, że The Bumpers sięgają po instrumenty i nazywają siebie zespołem folk rockowym. W 1992 otrzymują po raz kolejny Grand Prix Festiwalu Piosenki Żeglarskiej „Kopyść” oraz zdobywają Nagrodę Specjalną i Nagrodę Publiczności na festiwalu [[Bazuna (festiwal)|Bazuna]]. Brali też udział w I Festiwalu Muzyki Ludowej "Nowa Tradycja", gdzie uzyskali wyróżnienie, a także występowali na Folk Fiesta w Ząbkowicach Sląskich<ref>{{Cytuj|autor=Taclem, Goblin, Cashan|tytuł=Bumpers - profil w portalu Folkowa.art.pl|data dostępu=2016-11-22|opublikowany=www.folkowa.art.pl|url=http://www.folkowa.art.pl/bumpers-profil-360.html}}</ref>. W 1993 ukazuje się pierwsza płyta wydana na kasecie magnetofonowej „Jedziem do Irlandii” znana z takich przebojów jak „Marsz irlandzki”, „Smuggler” czy „If I should fall”. W 1994 roku zespół zdobywa Nagrodę Publiczności na festiwalu [[Shanties]] w Krakowie. W 1996 roku ukazuje się płyta kompaktowa „Wiecznie zielone”, która zawiera utwory śpiewane przez publiczność na koncertach po dziś dzień: „Dziewczyna”, Kozaki”, „Rosja”, „Ameryka”. W 1997 roku zespół zagrał na dużych festiwalach muzyki folkowej w Vancouver, Mission w Kanadzie oraz w Neustadt w Niemczech. The Bumpers grali wspólne koncerty z takimi wykonawcami jak: [[The Dubliners]], [[Fairport Convention]], Geraldine McGowan i [[The Ukrainians]]<ref>The Bumpers; <nowiki>http://www.thebumpers.pl/</nowiki> [dostęp 2016-11-22]</ref>. Wydana w 2013 roku płyta „Po polsku” to kilkanaście tradycyjnych piosenek polskich. Na płycie znajdują się hity polskiej muzyki tradycyjnej w aranżacji rockowej jak: "Matulu moja", "Czemu kalino", "Pragną oczki, pragną". Zaskoczyć może "Nocka" z repertuaru Mazowsza jako "Cyt, Cyt" i wiersz Marii Konopnickiej "Nie swatała mi cię swatka". "Z tamtej strony jeziora" to nic innego jak tradycyjna „Lipka”. Na płycie gościnnie wystąpiło kilku znanych muzyków – m.in. [[Beata Bartelik]], Józef Kaniecki z zespołu Szela czy Andrzej Makal. Plany zawodowe członków zespołu spowodowały, że The Bumpers w ostatnich latach koncertowali rzadko, ale w 2016 roku wznowili próby i powracają z koncertami z okazji jubileuszu 25-cio lecia. W repertuarze The Bumpers na uwagę zasługuje płyta „Live”, na której zespół nagrywa utwory wcześniej nie publikowane: „Francuski”, „Rozprihajte”, „Żeby coś przetrwało”, Ślady Twoich stóp".