Seniorat Salony: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
m drobne techniczne
Linia 2:
 
== Historia ==
Wśród terenów podbitych przez [[Królestwo Tesaloniki|króla Tessaloniki]], [[Bonifacy z Montferratu|Bonifacego z Montferratu]], w czasie jego kampanii w południowej Grecji była Salona, miasto położone w okolicach antycznej Amffisy, nieopodal [[Delfy|Delf]]. Pierwotnie Saloną rządzili dostojnicy z tytułem barona. Pierwszym z nich był Tomasz d' Autremoncourtd’Autremoncourt, który wybudował zamek na bazie fortyfikacji starożytnego akropolu. Twierdza ta istnieje do dziś i jest jednym z najlepiej zachowanych świadectw obecności łacinników w Grecji. Nazwa „Salona” która do dzisiaj funkcjonuje w codziennym użyciu mieszkańców regionu<ref name=Miller/>, mimo urzędowego nadania miastu nazwy antycznej Amfissy, pochodzi prawdopodobnie od Królestwa Tessaloniki. Tomasz I szybko rozciągnął swoje władztwo na pobliski port w Galaxidi, dzięki czemu wzrosło znaczenie i zamożność Salony i to do tego stopnia że dwóch ostatnich władców z rodziny Autremoncourt biło monety z własnym wizerunkiem<ref name=Miller>Miller William, ''The Latins in the Levant, a History of Frankish Greece (1204–1566)'', E.P. Dutton and Company, 1908.</ref>. W okolicach 1210 roku Salona tymczasowo znalazła się pod panowaniem despoty Epiru, Michała I Angelosa. Jakiś czas potem tereny te przejęło [[księstwo Achai]] a później było lennem Aten. Zależność od księstwa Achai trwała do 1311 roku, kiedy to Tomasz III d' Autremoncourtd’Autremoncourt został zabity w bitwie przeciwko [[Katalonia|Katalończykom]], pod Orchomenos.
 
Od 1318 roku Salona była rządzona przez katalońską rodzinę Fadrique, której członkowie nosili tytuł hrabiowski. W czasie panowania Katalończyków mianowano kasztelana, który osiadł w twierdzy i odpowiedzialny był za jej obronę i sprawność miejscowego wojska. W Salonie obowiązywało wówczas katalońskie prawo, oparte na prawach [[Barcelona|Barcelony]]<ref name=Fran/>. Prawdopodobnie język kataloński był wówczas językiem urzędowym. W 1327 roku do hrabstwa przyłączono Loidoriki i Vitrinitzę, które później uzyskały status osobnych ziem i posiadały własnego kasztelana.
Linia 9:
 
== Władcy ==
* [[Tomasz I d'Autremencourtd’Autremencourt]] (1205–1210)
* [[Tomasz II d'Autremencourtd’Autremencourt]] (1212–1258)
* [[Wilhelm d'Autremencourtd’Autremencourt]] (1258–1294)
* [[Tomasz III d'Autremencourtd’Autremencourt]] (1294–1311)
* [[Roger Deslaur]] (1311–1312) potem bezpośrednie rządy katalońskie
* [[Alfonso Fadrique]] (1318–1338)
Linia 26:
 
== Bibliografia ==
* John V. Fine, ''The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest'', Wydawnictwo Uniwersytetu Michigan, 1994.
* [[William Miller (historyk)|William Miller]], ''The Latins in the Levant, a History of Frankish Greece (1204–1566)'', New York: E.P. Dutton and Company 1908.
* [http://www.fhw.gr/chronos/projects/fragokratia/en/webpages/frago.html | Latin occupation in the Greek Lands- County of Salona].