Reforma walutowa w Polsce w 1950 roku: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Alan ffm przeniósł stronę Reforma walutowa w Polsce (1950) do Reforma walutowa w Polsce w 1950 roku: za treścią artykułu |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 9:
Wymiana z roku 1950 była równocześnie [[Denominacja|denominacją]]. Będące w [[Banknoty polskie w latach 1944-1996|obiegu w latach 1948–1950]] złotówki wymieniono w ciągu kilku dni na [[Banknoty polskie w latach 1944-1996|nowe]], przy czym wymiany dokonano tak, że pieniądze zdeponowane w bankach wymieniano, tak jak równocześnie przeliczono wszystkie ceny i płace pracownicze, w proporcjach 100 zł starych na 3 zł nowe, a [[Gotówka|gotówkę]] w stosunku 100 zł starych na 1 zł nowy. Ta trzykrotna dysproporcja skierowana była przeciw tym, którzy (nie ufając bankom) obracali gotówką lub trzymali ją w domu. Technika wymiany – z zaskoczenia, w krótkim czasie – utwierdziła przedsiębiorczych obywateli w braku zaufania do gospodarczej rzetelności „władzy ludowej”. W 1950 roku osoby przedsiębiorcze, a także rolnicy indywidualni, często nie przechowywali pieniędzy w bankach, ale dokonywali wzajemnych rozliczeń w gotówce i w nich głównie godził mechanizm tej wymiany.
Efektem ograniczonej wymiany było unieważnienie ok. 60% obiegu pieniężnego<ref name=Morawski >{{Cytuj stronę |url =
[[Denominacja]] z 1950 roku miała również elementy pozytywne. Wprowadzono trudniejsze do sfałszowania banknoty i praktycznie niepodrabialne monety aluminiowe 1 gr, 2 gr, brązowe 5 gr i miedzioniklowe 10 gr, 20 gr, 50 gr i 1 zł. Bilon ułatwił drobne płatności i umożliwił powrót do stosowania automatów pieniężnych, głównie telefonów. Wprowadzenie równoczesne ostrej dyscypliny finansowej praktycznie zatrzymało [[inflacja|inflację]].
|