Powstanie styczniowe: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Wybuch powstania: grafika dotyczy powstania listopadowego a nie styczniowego
Linia 243:
We Francji powstańcy zyskali sympatię środowisk [[katolicyzm|katolickich]], [[liberalizm|liberalno]]-[[Wolnomularstwo|masońskich]], [[socjalizm|socjalistycznych]]. Zbierano składki na rzecz powstania, sprawa polska stała się jednym z tematów agitacji przedwyborczej w zmaganiach rządu francuskiego z opozycją. Uliczne wystąpienia antyrosyjskie tłumiła francuska policja.
 
Londyńscy demokraci zorganizowali [[Wyprawa morska Łapińskiego w 1863|wyprawę morską]] na pomoc polskim powstańcom. W nocy z 21 marca na 22 marca 1863 wyruszył z Londynu wynajęty parowiec [[Ward Jackson]], wiozący na pokładzie 185 ochotników różnej narodowości, 2 działa, tysiące karabinów. Organizatorami wyprawy byli [[Giuseppe Mazzini]], [[Aleksandr Hercen|Aleksander Hercen]], [[Nikołaj Piotrowicz Ogariow]], w [[Dania|Danii]] wszedł na pokład [[Michaił Bakunin]]. Wywiad rosyjski był o wszystkim od początku poinformowany, [[Flota Bałtycka]] postawiona została w stan pogotowia. Rząd [[Szwecja|szwedzki]] pod naciskiem Rosji internował statek w porcie [[Malmö]].
 
W brytyjskiej [[Izba Gmin|Izbie Gmin]], parlamencie włoskim w [[Turyn]]ie, nawet w Sejmie pruskim w [[Berlin]]ie w czasie debat przeważały głosy przychylne dla sprawy polskiej, nie łączyło się to jednak z podejmowaniem konkretnych działań tych państw{{r|Stefan Kieniewicz Andrzej3}}.