Henryk II Kłótnik: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Maglocunus (dyskusja | edycje) drobne merytoryczne |
Maglocunus (dyskusja | edycje) drobne merytoryczne |
||
Linia 10:
W styczniu [[976]] roku Henryk II opuścił Ingelheim; nie jest jasne, czy został zwolniony, czy udało mu się uciec z więzienia. Powrócił do Bawarii, gdzie zebrał stronników i stanął na czele buntu przeciwko Ottonowi II. Wśród zwolenników Henryka znajdowali się w tym czasie m.in. [[Gunter z Merseburga]] z synem Ekkehardem, graf Dedi z rodu Wettinów, Ekbert Jednooki i [[Henryk (biskup Augsburga)|Henryk]], biskup Augsburga. Biskupi, znajdujący się w otoczeniu Ottona II, obłożyli [[Ekskomunika|klątwą]] bawarskiego księcia i jego stronników. W lipcu Otto II po raz drugi wkroczył do Bawarii i opanował Ratyzbonę; Henryk musiał się salwować ucieczką do Czech.
Zorganizowana na przełomie lipca i sierpnia 976 roku wyprawa Ottona II na Czechy zakończyła się niepowodzeniem. Jednak pozbawił Henryka księstwa bawarskiego i przekazał je swojemu bratankowi - Ottonowi szwabskiemu. Wtedy też odłączono od Bawarii większość marchii przygranicznych (oprócz [[Nordgau]] rządzonej przez Bertolda ze Schweinfurtu) - po złączeniu ich z marchią Karyntii utworzono księstwo Karyntii, które przypadło [[Henryk III Młodszy|Henrykowi "Młodszemu"]], synowi [[Bertold (książę Bawarii)|Bertolda]], księcia bawarskiego. Przypuszcza się, że wtedy też - bawarska Marchia Wschodnia - rządzona przez Burcharda, wuja Henryka, została przekazana [[Leopold I Babenberg|Leopoldowi (Liutpoldowi)]], krewnemu Bertolda ze Schweinfurtu<ref>J. A. Sobiesiak, ''Bolesław II Przemyślida (+999)'', s. 57-58.</ref>.
W [[977]] roku Henryk, w porozumieniu z Henrykiem "Młodszym", księciem Karyntii, i Henrykiem, biskupem Augsburga, wzniecił kolejny bunt w Bawarii - nazywa się go "buntem trzech Henryków". We wrześniu 977 roku zajął Passawę, wypędzając tamtejszego biskupa Pilgrima. Już w październiku tego roku Otto II rozpoczął oblężenie Passawy; Henryk musiał skapitulować.
Pozbawiony przez cesarza księstwa bawarskiego, a następnie wzięty do niewoli w wyniku zdobycia przez Ottona [[Pasawa|Pasawy]]. Wypuszczony na wolność po śmierci cesarza w [[983]] starał się objąć opiekę nad małoletnim [[Otton III|Ottonem III]]. Zmuszony na zjeździe w Rohr w [[984]] do rezygnacji z tych roszczeń, otrzymał jako zadośćuczynienie księstwo Bawarii, którym zarządzał już do śmierci, broniąc jej przed najazdami [[Węgrzy|węgierskimi]].
| |||