Katastrofa kolejowa pod Otłoczynem: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
rewert, należy podać przypisy z numerami stron Znacznik: Anulowanie edycji |
Uzupełnienie informacji o przebiegu akcji ratunkowej. Znaczniki: Wycofane VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 170:
Na miejscu akcji ratunkowej nie urządzono szpitala polowego, ponieważ nie było organizacyjnego przygotowania do tego. Lekarze ratowali życie tym, którzy mieli szansę przeżycia<ref name=gl />.
Około godziny 8:30 z rozbitej lokomotywy SP45-160 wydobyto ciężko rannego maszynistę pociągu osobowego Gerarda Przyjemskiego, który był jednym z ostatnich uratowanych poszkodowanych. Później akcja ratunkowa polegała na wydobywaniu zwłok z najbardziej zniszczonych dwóch pierwszych wagonów osobowych i lokomotyw oraz udrażnianiu szlaku, co osiągnięto po ponad 26 godzinach od zdarzenia. Ciało ostatniej ofiary - maszynisty lokomotywy pociągu towarowego uwolniono około godziny 21.
Na miejsce katastrofy około godziny 11 przybył ówczesny [[I sekretarze KC PZPR|I sekretarz Komitetu Centralnego PZPR]] [[Edward Gierek]] oraz ówczesny premier [[Edward Babiuch]]. Wizyta wiązała się z propagandą polityczną, ale skutkowała także wymierną pomocą w sprzęcie i lekach<ref name=gl>{{cytuj stronę| url = http://web.archive.org/web/20080928141431/http://www.gazetalekarska.pl:80/xml/oil/oil67/gazeta/numery/n2004/n200401/n20040108| tytuł = Meritum 1/2004 – pismo Pomorsko-Kujawskiej Izby Lekarskiej (Mój przyjaciel Kaziu)| data dostępu = 2008-08-26| autor = Waldemar Jędrzejczyk| język = pl}}</ref>.
| |||