Sotir Peçi: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Bibliografia: kat. |
Gjakovarus (dyskusja | edycje) m →Życiorys: poprawa linków |
||
Linia 30:
W 1908 przyjechał do [[Bitola|Monastiru]], na kongres albańskich działaczy narodowych, który zajął się standaryzacją [[Alfabet albański|alfabetu albańskiego]]. Po powrocie do Albanii uczył w szkole w [[Elbasan]]ie, a następnie kierował szkołą w [[Korcza|Korczy]]. W tym czasie przeniósł do Monastiru wydawnictwo, którym kierował w Bostonie. W tym czasie przygotowywał serię podręczników z [[Fizyka|fizyki]] i [[Matematyka|matematyki]], przeznaczonych dla szkół albańskich. W czasie [[I wojna bałkańska|I wojny bałkańskiej]], po zajęciu Korczy przez oddziały greckie został uwięziony. W 1914 w imieniu rządu [[Turhan Pasza Përmeti|Turhana Paszy Përmetiego]] organizował sieć szkół na północy Albanii. W lipcu 1915, wraz z grupą działaczy narodowych został aresztowany przez władze [[Czarnogóra|czarnogórskie]], pod zarzutem prowadzenia organizacji wywrotowej.
W 1920 wziął udział w kongresie narodowym w [[Lushnja|Lushnji]], który potwierdził niepodległość Albanii i wyłonił [[Rząd Sulejmana Delviny|rząd]], kierowany przez [[Sulejman Delvina|Sulejmana Delvinę]]. Peci w rządzie Delviny otrzymał stanowisko ministra edukacji, które pełnił do listopada 1920. Resort kierowany przez niego rozpoczął realizację ambitnego planu uruchomienia od podstaw sieci pięcioletnich [[Szkoła powszechna|szkół powszechnych]] (w latach 20. powstało aż 504 takie szkoły).
W 1921 został wybrany deputowanym z [[okręg Korcza|okręgu Korcza]] do [[Rada Narodowa Albanii|parlamentu]]. W grudniu 1922 zrezygnował z mandatu, kiedy wszedł w skład Rady Naczelnej ([[język albański|alb.]] Këshilli i Lartë), realizującej obowiązki najwyższej władzy monarszej<ref>{{Cytuj|autor = Tadeusz Czekalski |tytuł = Albania w latach 1920–1924. Aparat państwowy i jego funkcjonowanie |data = 1998 |isbn = 83-905123-1-9 |miejsce = Katowice |wydawca = Śląska Agencja Prasowa |s = 72 |oclc = 830219446}}</ref>. Jako członek Rady Naczelnej w 1924 zalegalizował [[zamach stanu]], mianując Fana Nolego na urząd premiera. Po upadku rządu Nolego, 24 grudnia 1924 opuścił kraj, emigrując do [[Bari]], a następnie do [[Ateny|Aten]]. Skazany zaocznie przez sąd w [[Tirana|Tiranie]] na karę więzienia, w 1929 został objęty [[amnestia|amnestią]] dla osób skazanych za przestępstwa polityczne. Mimo to nie zdecydował się powrócić do Albanii.
Na emigracji założył organizację [[Ahmed Zogu|antyzogistowską]] o nazwie Bashkimi Kombëtarë (Zjednoczenie Narodowe), w której działali m.in. [[Rexhep Mitrovica]], [[Spiro Koleka]] i [[Riza Dani]].
| |||