'''Komicja kurialnakurialne''' ([[Łacina|łac.]] ''comitia curiata'') – zgromadzenie [[curia|kurii]], stanowiło najdawniejszą formę organizacji politycznej w [[starożytny Rzym|starożytnym Rzymie]], składało się z 30 kurii – po 10 z każdej tradycyjnej ''[[tribus]]'': ''Tities, Ramnes'' i ''Luceres''. Nie posiadały one władzy ustawodawczej (jak np. [[komicja trybusowe]]) ani prawa obierania urzędników państwowych. Ich kompetencje ograniczały się do spraw czysto formalnych, takich jak np. zatwierdzanie wybranych przez ''[[komicja centurialne|comitia centuriata]]'' urzędników, nadając im ''[[imperium]]'', czyli władzę wojskową i religijną. Przed zgromadzeniem kurialnym możliwe było dokonanie [[testament]]u, taka forma ustanowienia [[Spadkobierca|spadkobiercy]] nosiła nazwę ''testamentum calatis comitiis'' (dosłownie: „testament przed zgromadzeniem zwołanym”).
Zwoływał je zwykle [[Konsul rzymski|konsul]], [[pretor]] lub ''[[Pontifex maximus|Pontifex Maximus]]'' dwa razy w roku: 24 marca i 24 maja.
