Autokefaliczny Prawosławny Kościół Albanii: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Gjakovarus (dyskusja | edycje) m poprawa linków |
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8 |
||
Linia 50:
12 września 1922 na synodzie w [[Berat|Beracie]] albańscy duchowni i świeccy podjęli samowolnie decyzję o proklamowaniu autokefalii Kościoła prawosławnego w Albanii. 21 listopada 1923 został wyświęcony na metropolitę Durres i stanął na czele Kościoła. Święty Synod Kościoła ukonstytuował się w 1929, a na jego czele stanął [[Wissarion (Xhuvani)]]. Decyzje synodu berackiego nie zostały uznane przez Konstantynopol ani przez inne kościoły autokefaliczne. Dopiero w 1937 po kilkunastu latach starań, [[Patriarcha Konstantynopola|Patriarcha Ekumeniczny Konstantynopola]] zgodził się podnieść Kościół prawosławny w Albanii do rangi autokefalicznego.
Po zakończeniu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] Kościół prawosławny znalazł się w sytuacji uprzywilejowanej względem innych wyznań. Sprzyjały temu kontakty i znajomości hierarchii duchownej z kierownictwem [[Albańska Partia Pracy|albańskiej partii komunistycznej]]. Status Kościoła określono na mocy ustawy z 1950<ref>
Odradzający się w 1991 Albański Kościół Prawosławny nie mógł zachować pełnej autokefalii z uwagi na brak osób, które zgodnie z prawem kanonicznym mogłyby pokierować wspólnotą. W tej sytuacji inicjatywę przejął Patriarcha Ekumeniczny, który skierował do Albanii duchownego greckiego, biskupa [[Anastazy (arcybiskup Tirany i całej Albanii)|Anastazego (Jannulatosa)]], który zajął się odbudową struktur kościelnych. Działania Anastazego, aby odtworzyć struktury kościelne przy pomocy duchownych greckich, były blokowane przez władze albańskie do 1997. Po [[Albańska rewolucja piramidowa|rewolucji piramidowej]] przywrócono trzech duchownych na wakujące stanowiska metropolitów ([[Berat]]u, [[Korcza|Korczy]] i [[Gjirokastra|Gjirokastry]]). W 1998 uformował się Święty Synod, w skład którego weszli abp Anastasios, metropolita diecezji berackiej Ignati, metropolita diecezji korczańskiej Joani, biskup Apollonii Kozmai oraz sekretarz generalny Synodu, [[protoprezbiter]] Jani Trebicka.
| |||