|
'''Kasyna wojskowe''' – miejsce odpłatnego żywienia kadry, rodzin i innych osób na określonych warunkach. Stanowi wyodrębnione organizacyjnie i majątkowo [[gospodarstwo pomocnicze]] [[służba żywnościowa|służby żywnościowej]] [[oddział gospodarczy|oddziału gospodarczego]].
Nazwa ta wywodzi się od włoskiego słowa ''casino'', czyli mały domek<ref name="życie">{{Cytuj książkę odn| nazwisko=Kusiak | imię=Franciszek 1992| autor link = Franciszek Kusiak| tytuł= Życie codzienne oficerów Drugiej Rzeczypospolitej | stronys=168}}</ref>. Przeznaczony był na wspólną zabawę osób, które łączyło pokrewieństwo, sfera towarzyska lub inne więzy. W tworzącym się [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsku Polskim]] urządzano je na wzór kasyn sił zbrojnych innych państw<ref name{{odn|Kusiak|1992|s="życie" />168}}. W miarę upływu czasu kasyna rozszerzały swoją działalność. Organizowano w nich bale, zabawy taneczne, gry towarzyskie, spektakle teatralne, koncerty i turnieje sportowe<ref name{{odn|Kusiak|1992|s="życie" />168}}. W kasynach witano przybywające i odchodzące rodziny wojskowe oraz były miejscem, w którym oficer mógł przeczytać prasę, posłuchać radia lub wypożyczyć książkę<ref name="życie0">{{Cytuj książkę odn| nazwisko=Kusiak | imię=Franciszek 1992| tytuł= Życie codzienne oficerów Drugiej Rzeczypospolitej | stronys=169}}</ref>.
'''Podział kasyn wojskowych'''
* stałe – [[garnizon]]owe, [[Oddział wojskowy|oddziałowe]] i reprezentacyjne<ref name{{odn|Kusiak|1992|s="życie0" />169}}
* sezonowe – w sezonowych domach wypoczynkowych (WDW)
* polowe – w czasie [[ćwiczenia wojskowe|ćwiczeń]] i pokazów wojskowych.
Nakreślony w instrukcji z 1923 roku program budowy nowych kasyn zakładał, że powinny one posiadać salę jadalną (60 m²), salę zebrań oficerskich (200 m²), bibliotekę wraz z czytelnią, pokój gier, muzeum pułkowe, sanitariaty i kuchnię z zapleczem<ref name{{odn|Kusiak|1992|s="życie0" />169}}. W miarę rozwoju niektóre kasyna stały się prawdziwymi centrami życia społeczno-kulturalnego<ref name="życie1">{{Cytuj książkę odn| nazwisko=Kusiak | imię=Franciszek 1992| tytuł= Życie codzienne oficerów Drugiej Rzeczypospolitej | stronys=171}}</ref>. Działalność kasyn wojskowych regulowały odpowiednie statuty, a najwyższą władzę nad nimi sprawowali dowódcy tych formacji czy oddziałów, którym gospodarczo były one podporządkowane<ref name="życie2">{{Cytuj książkę odn| nazwisko=Kusiak | imię=Franciszek 1992| tytuł= Życie codzienne oficerów Drugiej Rzeczypospolitej | stronys=173}}</ref>.
Decyzją [[Ministerstwo Obrony Narodowej|MON]] w 2010 roku wszystkie kasyna wojskowe zostały zlikwidowane, bez względu na kondycję finansową i potrzeby lokalnej społeczności.
| 