Olech Szczepski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linkowań, na zlecenie |
|||
Linia 43:
Po pobycie we Włoszech (do 1946 roku) i w Wielkiej Brytanii, 27 października 1947 roku powrócił do kraju. 1 marca 1948 roku rozpoczął, jako asystent-wolontariusz, pracę w Katedrze i Klinice Chorób Dziecięcych Uniwersytetu Poznańskiego, kierowanej przez profesora [[Karol Jonscher (młodszy)|Karola Jonschera]]. Od 1 września 1949 roku pełnił funkcję młodszego, od 1 stycznia 1950 roku starszego asystenta. 2 lipca 1949 roku uzyskał tytuł doktora nauk medycznych, na podstawie pracy ''Leczenie streptomycyną ostrych, pierwotnych postaci gruźlicy dziecięcej''. We wrześniu 1951 roku został dyrektorem szpitala zakaźnego przy ul. Mickiewicza w Poznaniu, gdzie w okresie epidemii [[choroby Heinego-Medina]] zorganizował 200-łóżkowy oddział dla chorych dzieci. Od stycznia 1953 roku powrócił na etat starszego asystenta w Klinice Chorób Dziecięcych. W tym samym roku uzyskał [[habilitacja|habilitację]] i specjalizację II stopnia z pediatrii, 1 maja 1954 roku otrzymał stanowisko [[adiunkt]]a, 30 marca 1955 roku tytuł [[docent]]a. Pomiędzy marcem a majem 1956 roku pełnił obowiązki kierownika Katedry i Kliniki Chorób Dziecięcych [[Uniwersytet Medyczny w Białymstoku|Akademii Medycznej w Białymstoku]], na czas choroby profesora [[Andrzej Kański|Andrzeja Kańskiego]].
15 grudnia 1956 roku powołana została w Poznaniu II Klinika Chorób Dzieci, której organizację i kierownictwo powierzono Olechowi Szczepskiemu. W 1960 roku został wybrany [[Dziekan (szkoła wyższa)|dziekanem]] Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej, w 1961 roku otrzymał stanowisko [[profesor
Jego dorobek naukowy obejmuje około 200 opublikowanych prac, współautorstwo podręczników ''Zarys pediatrii'', ''Propedeutyka pediatrii'', ''Rentgenodiagnostyka urologiczna wieku dziecięcego'' oraz ''Endokrynologia wieku rozwojowego''. Był promotorem 37 prac doktorskich i opiekunem dziewięciu habilitacji. Należał do [[Polskie Towarzystwo Lekarskie|Polskiego Towarzystwa Lekarskiego]], [[Polskie Towarzystwo Pediatryczne|Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego]], [[Polskie Towarzystwo Endokrynologiczne|Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego]], [[Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk|Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk]]. Został odznaczony między innymi Krzyżem Kawalerskim (1967) i Oficerskim (1974) [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej|Medalem Komisji Edukacji Narodowej]] (1974), Medalem PAN im. Mikołaja Kopernika (1975), [[Odznaka Honorowa Miasta Poznania|Odznaką Honorową Miasta Poznania]] (1964) oraz [[Order Uśmiechu|Orderem Uśmiechu]] (1974).
| |||