Judyta Salicka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
kat. |
źródła/przypisy |
||
Linia 48:
}}
[[Plik:Codex Aureus.jpg|mały|236x236px|Rodzice Judyty - Henryk i Agnieszka przed Świętą Dziewicą – miniatura z Złotej Ewangelii Henryka III (Codex Aureus z Speyer)]]
'''Judyta Maria Salicka''' (ur. [[
Urodziła się w 1054 roku<ref>{{Cytuj |tytuł = Salian |data dostępu = 2021-02-01 |opublikowany = genealogy.euweb.cz |url = http://genealogy.euweb.cz/german/salian.html#JH3}}</ref> jako najmłodsza<ref>Stefan Weinfurter (1999). ''The Salian Century: Main Currents in an Age of Transition''. The Middle Ages. Translated by Bowlus, Barbara M. University of Pennsylvania Press, s. 46.</ref> córka Henryka III, Świętego Cesarza Rzymskiego i Agnieszki z Poitou, córki [[Władcy Akwitanii|księcia Akwitanii]] [[Wilhelm V Wielki|Wilhelma V]]. W 1058 została zaręczona z późniejszym mężem – [[Salomon węgierski|Salomonem]]. Dokładna data ślubu nie jest znana, nastąpiło to między 1063 a 1066. Małżeństwo nie układało się pomyślnie, oboje nie dotrzymywali wierności małżeńskiej. Wszystko wskazuje na to, że był to związek bezdzietny. Pojawiła się odosobniona teoria, jakoby mieli mieć córkę Zofię, żonę [[Poppon (graf Bergu)|Poppona]], hrabiego Bergu. Uchodzi ona za błędną już z samych względów chronologicznych<ref>[http://fmg.ac/Projects/MedLands/HUNGARY.htm#SophiaMPoppoBergSchelklingen ''Hungary, kings'' fmg.ac - (31.01.2007)]</ref>.
Po śmierci Salomona, między 1087 a 1091 została drugą żoną [[Władysław I Herman|Władysława I Hermana]]. Po ich ślubie [[Otton z Bambergu]] został mianowany dworskim [[Kapelan|kapelanem]] księżnej. Urodziła mu 3 córki: nieznaną z imienia żonę ruskiego księcia, [[Agnieszka Władysławówna|Agnieszkę]] i nieznaną z imienia żonę polskiego możnowładcy, dawniej niesłusznie identyfikowaną z [[Adelajda (żona Dypolda III von Vohburga)|Adelajdą]], żoną Dypolda III<ref>K.Jasiński, ''Rodowód pierwszych Piastów'', wyd. 2, Poznań 2004, s. 199–203.</ref>.
Być może za jej pośrednictwem przybył do Polski kodeks liturgiczny, zwany [[Ewangeliarz emmeramski|Ewangeliarzem Emmeramskim]].
Linia 58:
Miała najprawdopodobniej duży wpływ na życie polityczne kraju. Przypuszcza się, że była kochanką wojewody i [[komes|komesa pałacowego]] na dworze Władysława Hermana – [[Sieciech (palatyn)|Sieciecha]]. Razem z nim Judyta Maria starała się odwlec od walki o władzę po ojcu pierworodnego [[Zbigniew (polski książę)|księcia Zbigniewa]]. To dzięki jej zabiegom w 1089 Władysław odesłał najstarszego syna do Saksonii<ref>K. Maleczyński: Bolesław III Krzywousty. s. 22–23.</ref>. Zbigniew został umieszczony w [[Opactwo w Quedlinburgu|żeńskim klasztorze w Quedlinburgu]]<ref>S. Trawkowski: Zbigniew [w:] A. Garlicki (red.), Poczet królów i książąt polskich. s. 72.</ref>, gdzie przeoryszą była starsza siostra Judyty – [[Adelajda Szwabska|Adelajda]]<ref>M. Spórna P. Wierzbicki: Słownik władców Polski i pretendentów do tronu polskiego. s. 229.</ref>.
W 1105 r. Judyta, wdowa po księciu Władysławie Hermanie (zmarł w 1102 r.), podarowała [[Opactwo Benedyktynów w Tyńcu|opactwu benedyktynów tynieckich]]<ref>Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 102.</ref>, wioski należące do jej wiana, m.in: [[Tuchów]] i [[Lubaszowa|Lubaszową]]<ref>Gerard Labuda, Szkice historyczne XI wieku. Początki klasztoru benedyktynów w Tyńcu, s. 32-40.</ref>.
Jej śmierć
== Genealogia ==
| |||