Antoni Fertner: Różnice pomiędzy wersjami

[[Kampania wrześniowa|Wojnę obronną]] we wrześniu 1939 spędził w Warszawie, pojawiając się w niej rankiem 1 września, po wakacjach we Włoszech<ref> Ferner A., ''Podróże komiczne'', s. 219.</ref>. W wyniku zniszczeń w tym czasie utracił całe swoje mienie<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Artyści, ofiary wojny | czasopismo = [[Warszawski Dziennik Narodowy]] | wolumin = 265 | strony = 2 | data = 5 października 1939 | url = http://ebuw.uw.edu.pl/publication/106387}}</ref>. Podczas [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|okupacji hitlerowskiej]] reżyserował i grał w jawnych teatrach warszawskich ''Niebieski Motyl'', ''Złoty Ul'', ''Wodewil'' i ''Nowości'' wbrew zakazowi konspiracyjnego [[Związek Artystów Scen Polskich|ZASP]]-u. Po [[powstanie warszawskie|powstaniu warszawskim]] wywieziony wraz z innymi warszawiakami do [[Dulag 121 Pruszków|obozu przesiedleńczego w Pruszkowie]], a stąd wraz z innymi do [[Skawina|Skawiny]]. Po zakończeniu wojny osiadł w Krakowie.

Udział w jawnych teatrach praktycznie uniemożliwił mu powrót na warszawską scenę po wojnie, z tego powodu występował w 1945 w zespole objazdowym, a potem w krakowskim Teatrze Kameralnym TUR (1945/1946). W latach 1947–1954 był jednak aktorem warszawskich [[Miejskie Teatry Dramatyczne|Miejskich Teatrów Dramatycznych]]. Do filmu już nie wrócił. Po epizodzie warszawskim, do śmierci w 1959 r., grał na scenach krakowskich teatrów: [[Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie|Teatru im. Juliusza Słowackiego]] oraz [[Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie|Starego Teatru]].