Jan Czapla (generał): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
zamiana dokł. linku na przekierowujący to już szczyt
drobne merytoryczne, źródła/przypisy
Linia 37:
Od 1945 w aparacie politycznym podległego [[Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego|Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego]] [[Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego|Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego]]. Brał udział w walkach z podziemiem niepodległościowym w południowo-wschodnich regionach kraju. Należał do [[Polska Partia Robotnicza|PPR]] i [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]].
 
W 1954 był sekretarzem Komitetu PZPR pierwszej polskiej zmiany w Międzynarodowej Komisji Kontroli i Nadzoru w [[Korea|Korei]]. W latach 1961-1962 był zastępcą szefa Zarządu Politycznego KBW. W latach 1962–1963 sekretarz Komitetu Partyjnego PZPR [[Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego|Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego]], a w latach 1963–1965 – zastępca dowódcy KBW ds. politycznych – szef Zarządu Politycznego KBW. W latach 1965–1971 I zastępca szefa [[Główny Zarząd Polityczny Wojska Polskiego|Głównego Zarządu Politycznego WP]]. Zajmował wysokie funkcje partyjne w wojsku, a następnie w centralnych władzach partyjnych na szczeblu krajowym, był zastępcą członka (1968–1971) i członkiem [[Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej|KC PZPR]] (1971–1975). W kwietniu 1971 został powołany w skład Komisji Zjazdowej do przygotowania VI Zjazdu PZPR (który odbył się w grudniu 1971)<ref>''[[Dziennik Łódzki]], nr 90 (7062), 17 kwietnia 1971, str. 1</ref>.

W latach 1967–1968 był zaangażowany w kampanię antysemicką zapoczątkowaną przez środowisko skupionych wokół [[Mieczysław Moczar|Mieczysława Moczara]] [[Partyzanci (frakcja PZPR)|tzw. „partyzantów”]]. W 1968 zabezpieczał od strony propagandowej interwencję WP w [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]], uzasadniając ją jako bratnią pomoc.
 
W 1963 otrzymał awans na stopień [[Generał#We współczesnym Wojsku Polskim|generała brygady]], a w 1968 [[Generał#We współczesnym Wojsku Polskim|generała dywizji]]. Podczas wydarzeń [[grudzień 1970|grudnia 1970]] na Wybrzeżu wchodził w skład sztabu kryzysowego powołanego w [[Ministerstwo Spraw Wewnętrznych PRL|Ministerstwie Spraw Wewnętrznych]]. W latach 1971–1972 pełnił funkcję szefa Głównego Zarządu Politycznego WP. W 1972, jako bliski współpracownik [[Mieczysław Moczar|Mieczysława Moczara]], został usunięty ze stanowiska szefa GZP WP przez ministra obrony narodowej gen. [[Wojciech Jaruzelski|Wojciecha Jaruzelskiego]].