Granica Chandrasekhara: Różnice pomiędzy wersjami

W [[1930]] roku Subrahmanyan Chandrasekhar wykazał, że im większa jest masa białego karła, tym silniej [[zapadanie grawitacyjne|zapada się]] on pod działaniem własnej [[grawitacja|grawitacji]] i tym staje się mniejszy. Ściągając na siebie masę (np. z gwiazdy, z którą jest w układzie podwójnym) masa karła zbliża się do 1,44 masy Słońca (liczba ta zwana jest granicą Chandrasekhara), karzeł wybucha jako [[supernowa]] ([[Supernowa typu Ia|typu Ia]]) w następstwie reakcji termojądrowych węgla i tlenu, z których jest zbudowany.