Katolicyzm: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
redakcyjne |
|||
Linia 162:
W wypowiedziach [[Sobór watykański II|soboru watykańskiego II]] i papieży można znaleźć wskazania pozwalające wyodrębnić serce doktryny katolickiej. Konstytucja Soboru o Objawieniu Bożym ''[[Dei Verbum]]'' (DV) stwierdziła, że [[Objawienie]], które dokonało się w życiu i działalności [[Jezus Chrystus|Jezusa]], wyraziło się najpełniej w [[Misterium paschalne|misterium paschalnym]]. Chrystus „zwłaszcza zaś przez śmierć swoją i pełne chwały zmartwychwstanie, a wreszcie przez zesłanie Ducha prawdy, objawienie doprowadził do końca i do doskonałości” (DV 4). Jak wskazał Gerald O'Collins [[Jezuici|SJ]], ze względu na to, że Objawienie i [[Historia zbawienia]] są ze sobą ściśle zespolone (por. DV 2), „tajemnica paschalna stanowi jednocześnie punkt kulminacyjny zbawczej i objawieniowej komunikacji Boga w Chrystusie”<ref>{{Cytuj książkę | autor =Gerald O'Collins | tytuł = Chrystologia. Jezus Chrystus w ujęciu biblijnym, historycznym i systematycznym | inni= Katarzyna Franek, Klementyna Chrzanowska, (przekład) | seria = Mysterion | miejsce = Kraków | wydawca = Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego | rok = 2008| strony = 15| isbn =}}</ref>.
Myśl Konstytucji „Dei Verbum” podjął i rozwinął Jan Paweł II w encyklice ''[[Dives in misericordia]]'' (30 listopada 1980 r.). Papież wypowiedział się o tajemnicy męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa – określonej przez Sobór watykański II terminem łacińskim ''Mysterium paschale'' – jako o najwyższym i najważniejszym wyrazie objawienia Bożej miłości miłosiernej:
{{Cytat|Misterium paschalne stanowi szczytowy punkt tego właśnie [[Objawienie|objawienia]] i urzeczywistnienia miłosierdzia, które jest zdolne usprawiedliwić człowieka, przywrócić sprawiedliwość w znaczeniu owego zbawczego ładu, jaki Bóg od początku zamierzył w człowieku, a przez człowieka w świecie (''Dives in misericordia'' 7). Tajemnica paschalna – to Chrystus u szczytu objawienia niezgłębionej tajemnicy Boga. Właśnie wtedy wypełniają się do końca owe wypowiedziane w Wieczerniku słowa: „Kto Mnie zobaczył, zobaczył także i Ojca" /J
Papież Franciszek w adhortacji ''[[Evangelii gaudium]]'' (24 listopada 2013 r.) n. 44 wskazał, że Kościół winien być w „procesie nieustannego rozeznawania” co do tego, które zwyczaje, a także normy i przykazania kościelne, mają dziś siłę wychowawczą:
Linia 246:
== Wyznawcy ==
{{Osobny artykuł|Kościół katolicki na świecie}}
Według Rocznika
Spośród wiernych świeckich Kościoła katolickiego niektórzy pełnią specjalne [[Posługa|posługi]] w Kościele: [[Akolita|akolici]] oraz [[Lektor (posługa kościelna)|lektorzy]]. Oprócz tego istnieje odrębne [[powołanie]] [[zakon]]ne do życia wyłączonego z biegu codzienności, gdzie swój czas oddaje się wyłącznie do dyspozycji chwały Bożej. W Kościele katolickim najwyższa władza należy do papieża. Lokalnie władza nad diecezją spoczywa na biskupie diecezjalnym, następnie [[metropolita]]ch i krajowym kolegium biskupów – [[Konferencja episkopatu|episkopacie]].
| |||