Wersja z 09:46, 29 mar 2021 edytuj Pacynka malarza (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 22 050 edycji m WP:REFDUPL: wstawiam informacje o powtórzonym przypisie "ref 7" ← poprzednia edycja		Wersja z 14:24, 29 mar 2021 edytuj anuluj edycję MalarzBOT (dyskusja \| edycje) Boty, Redaktorzy, Uprawnieni do logowania się z zablokowanych adresów IP 4 850 703 edycje m MalarzBOT: WP:CHECK#64: poprawiam link tożsamy z tekstem linka następna edycja →
Linia 1: '''Florica Bagdasar''' (z domu '''Ciumetti''') (ur. 24 stycznia 1901 r. w ''Monastíri'' / [[Bitola\|Bitoli]] w [[Imperium Osmańskie\|Imperium Osmańskim]], zm. 19 grudnia 1978 w [[Bukareszt\|Bukareszcie]]) – rumuńska [[Neuropsychiatria\|neuropsychiatra]], pierwsza minister w [[Rumunia\|Rumunii]], kierująca [[Ministerstwo Zdrowia Rumunii\|Ministerstwem Zdrowia]] w latach 1946-1948. == Wykształcenie i wczesne lata == '''Florica Ciumetti''' pochodziła z [[Arumuni\|arumuńskiej]] rodziny. Jej ojcem był [[Sterie Ciumetti]], inżynier budowy dróg i mostów, a także licealny nauczyciel matematyki. Jej matką była Anastasia Ciumetti (z domu Papahagi), której brat, Pericle Papahagi, był uznanym autorytetem w dziedzinie życia i języków ludów [[Języki romańskie\|romańskojęzycznych]] mieszkających na południe od [[Dunaj~~\|Dunaju~~]]u, Arumunów<ref name="ref 1"><!-- UWAGA: istnieją dwa zdefiniowane przypisy o tej nazwie; Zobacz [[WP:REFDUPL]] -->[[Alexandra Bellow]] (2004), Asclepios versus Hades în România (I), [[Revista 22]] - Revista Grupului pentru Dialog Social, 24 sierpnia 2004</ref><ref name="ref 2"><!-- UWAGA: istnieją dwa zdefiniowane przypisy o tej nazwie; Zobacz [[WP:REFDUPL]] -->[[Alexandra Bellow]] (2004), Asclepios versus Hades în România (II), Revista 22 - Revista Grupului pentru Dialog Social, 31 sierpnia 2004.</ref><ref name="ref 3"><!-- UWAGA: istnieją dwa zdefiniowane przypisy o tej nazwie; Zobacz [[WP:REFDUPL]] -->Laurențiu Ungureanu (2014), Interviu Alexandra Bellow, matematician, fiica soților Dumitru și Florica Bagdasar, Adevarul.ro/Cultura/Istorie, 25 października 2014.</ref>. Florica rozpoczęła naukę w prywatnej szkole średniej z internatem w Pompilian (Pensionul Pompilian), lecz z powodu [[I wojna światowa\|I wojny światowej]] musiała kontynuować naukę w [[Mołdawia (kraina historyczna)\|Mołdawii]], w mieście [[Roman (Rumunia)\|Roman]], gdzie schroniła się jej rodzina. Liceum im. Romana Wody (sekcja nowoczesna) ukończyła w 1920 roku. Została przyjęta na [[Uniwersytet Medycyny i Farmacji w Bukareszcie im.Carola Davili\|Uniwersytet Medycyny i Farmacji w Bukareszcie]], który ukończyła w 1925 roku. Po latach staży w stołecznym szpitalu „Așezămintele Brâncovenești” uzyskała stopień doktora medycyny i chirurgii oraz uprawnienia do wykonywania zawodu lekarskiego. W 1927 roku wyszła za mąż za dra [[Dumitru Bagdasar~~\|Dumitru Bagdasara~~]]a. Nowożeńcy wyjechali do [[Boston~~\|Bostonu~~]]u w [[Massachusetts\|Massachusetts,]] aby odbyć szkolenie zawodowe: Florica na kursach zdrowia publicznego na [[Uniwersytet Harvarda\|Uniwersytecie Harvarda]], a Dumitru by poznać nowe techniki neurochirurgiczne u pioniera nowoczesnej chirurgii mózgu, dra [[Harvey Cushing\|Harveya Cushinga]], w jego klinice Petera Benta Brighama<ref name="ref 1"><!-- UWAGA: istnieją dwa zdefiniowane przypisy o tej nazwie; Zobacz [[WP:REFDUPL]] -->[[Alexandra Bellow]] (2004), Asclepios versus Hades în România (I), [[Revista 22]] - Revista Grupului pentru Dialog Social, 24 August 2004.</ref><ref>{{Cytuj \|autor = P. Cortez \|tytuł = [Dr. Florica Bagdasar (1901-1978)] \|czasopismo = Revista De Medicina Interna, Neurologie, Psihiatrie, Neurochirurgie, Dermato-Venerologie. Neurologie, Psihiatrie, Neurochirurgie \|data = 1979-04 \|data dostępu = 2021-03-28 \|issn = 0377-497X \|wolumin = 24 \|numer = 2 \|s = 149–150 \|pmid = 388575 \|url = https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/388575/}}</ref>. Przebywając w Bostonie Florica otrzymała [[stypendium Rockefellera]]. Po powrocie do kraju w 1929 roku para spędziła kilka lat w [[Jimbolia\|Jimbolii]] i [[Czerniowce\|Cernăuți]] (Szpital Chorób Nerwowych), po czym Bagdasarowie osiedlili się w Bukareszcie i zamieszkali tam na resztę życia. W 1935 roku Dumitru Bagdasar uzyskał w drodze egzaminu konkursowego prawo do otwarcia pierwszej kliniki neurochirurgicznej w Bukareszcie. Przez cały czas od powrotu z Bostonu w 1929 roku do 1935 w Rumunii nie były dostępne nowoczesne techniki chirurgiczne, przez co Dumitru operował mózgi w prymitywnych, improwizowanych warunkach. Zanim zdołał zbudować własny zespół neurochirurgów, to jego żona, Florica Bagdasar, jako jedyna stale towarzyszyła mu na sali operacyjnej, pomagając mu i zachęcając<ref name="ref 5"><!-- UWAGA: istnieją dwa zdefiniowane przypisy o tej nazwie; Zobacz [[WP:REFDUPL]] -->Valeriu Negru (2004), Text sub un portret anonym, [[Dilema veche]] nr 7/2004.</ref> <ref name="ref 6">Ștefan I. Niculescu (1987), Dumitru Bagdasar Muncă și Character, Editura Eminescu, București.</ref> <ref name="ref 7"><!-- UWAGA: istnieją dwa zdefiniowane przypisy o tej nazwie; Zobacz [[WP:REFDUPL]] -->Alice Țuculescu (2004), Generozitatea care schimbă fața lumii, Viața Medicală nr 23/2004.</ref>.

Florica Bagdasar: Różnice pomiędzy wersjami