Wersja z 10:34, 7 lut 2020 edytuj Jcubic (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Uprawnieni do logowania się z zablokowanych adresów IP 7546 edycji (Brak widocznych zmian???) Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 2A00:F41:28E5:E34E:6C91:70A8:6B7E:C1C8) i przywrócono wersję 58453761 autorstwa Jcubic ← poprzednia edycja		Wersja z 16:38, 29 mar 2021 edytuj anuluj edycję Chilton (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 2905 edycji m →‎Historia: int. następna edycja →
Linia 6: Podstawą teoretyczną programowania funkcyjnego jest opracowany w latach 30. XX wieku przez [[Alonzo Church]]a [[rachunek lambda]], a dokładnie [[rachunek lambda z typami]]. Nazwa paradygmatu, po raz pierwszy pojawiła się w pracy [[John Backus\|Johna Backusa]] „Can Programming Be Liberated From the von Neumann Style? A Functional Style and Its Algebra of Programs” w roku 1977, dzięki której Backus dostał [[Nagroda Turinga\|nagrodę Turinga]], mimo że programowanie funkcyjne było znane już wcześniej{{odn\|Backfield\|2014\|s=16}}. Pierwszym funkcyjnym językiem programowania był [[Information Processing Language]] (IPL) opracowany przez Allena Newella, Cliffa Shawa i Herberta Simona w połowie lat 50. XX wieku dla maszyny JOHNNIAC. Jednakże przełom dla programowania funkcyjnego stanowiło opracowanie przez Johna McCarthy pod koniec lat pięćdziesiątych języka [[Lisp\|LISP]] dla maszyn IBM 700/7000. [[Lisp\|LISP]] wprowadził wiele cech spotykanych we współczesnych językach programowania. Opracowany w latach 70. język [[Scheme]] miał za zadanie uproszczenie i poprawienie języka [[Lisp\|LISP]].

Programowanie funkcyjne: Różnice pomiędzy wersjami