Kazimierz Chudy: Różnice pomiędzy wersjami

Do 1939 uczeń szkoły powszechnej w [[Ostrów Wielkopolski|Ostrowie Wielkopolskim]]. Podczas okupacji na przymusowych robotach w Niemczech. W 1949 skończył gimnazjum i liceum dla dorosłych. Dostał się na Wydział Lotniczy Politechniki Wrocławskiej, jednak został wcielony do Szkolnej Baterii Oficerów Rezerwy Artylerii w [[Węgorzewo|Węgorzewie]]. 1951-1953 dowódca baterii, później pomocnik szefa sztabu ds. zwiadu [[140 Pułk Artylerii Haubic|140 Pułku Artylerii Haubic]] w [[Orzysz]]u. 1953-1955 dowódca dywizjonu artylerii w brygadzie artylerii haubic.

W 1959 skończył studia w [[Akademia Sztabu Generalnego|Akademii Sztabu Generalnego WP]] i został szefem sztabu 101 Pułku Artylerii Przeciwpancernej w [[Kwidzyn]]ie. 1966-1972 dowódca pułku artylerii w tym mieście. 1972-1974 na studiach w ZSRR, potem do 1978 dowódca [[2 Brygada Rakiet Operacyjno-Taktycznych|2 Pomorskiej Brygady Artylerii]] w [[Choszczno|Choszcznie]]. W czasie gdy dowodził tą brygadą, otrzymała ona bardzo dobre oceny i tytuł „Mistrza Gospodarności WP”. W czerwcu 1978 został komendantem-rektorem [[Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Rakietowych i Artylerii|Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Rakietowych i Artylerii]] w [[Toruń|Toruniu]], która za jego kierownictwa zdobyła dwukrotnie tytuł „Przodującej WSO w WP” dzięki jego modernizacjom i innowacjom. Przekształcił Bibliotekę Główną tej uczelni w typowo akademicką placówkę i przyczynił się do uzyskania stopni naukowych przez kilkudziesięciu oficerów.

Jesienią 1984 został awansowany na generała brygady; nominację wręczył mu w Belwederze przewodniczący Rady Państwa PRL prof. [[Henryk Jabłoński]]. Jesienią 1991 przeszedł w stan spoczynku, pożegnany przez ministra obrony narodowej wiceadm. [[Piotr Kołodziejczyk|Piotra Kołodziejczyka]].