Biecz: Różnice pomiędzy wersjami

Stanowisko kierownika zawsze prezentowało miasto przy formalnej nominacji z rąk proboszcza.

 

 

W XV w. i XVI w. na [[Uniwersytet Jagielloński|Akademii Krakowskiej]] studiowało ok. 150 bieczan<ref>''Słownik historyczno-geograficzny województwa krakowskiego w średniowieczu'', opracowali Z. Leszczyńska-Skrętowa i F. Sikora, Wrocław 1980 cz.I z. 1 s. 81–82.</ref>. Większość, po ukończeniu studiów wracała do Biecza.

Jedną z najbardziej znanych elementów tożsamości Biecza to szkoła katów<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.muzeum.biecz.pl/| tytuł = Muzeum Ziemi Bieckiej w Bieczu|data = 2016-04-24|język = pl| data dostępu = 2016-04-24}}</ref>.

Według tej legendy, w Bieczu funkcjonowała Akademia Katowska, która kształciła katów świadczących usługi w całej ówczesnej Polsce w zakresie tortur i anatomii oraz przebiegu rytuału egzekucji. Wyjątkowa lokalizacja na mapie Polski miała związek z hordami beskidników, którzy grasowali na ważnym szlaku węgierskim, a sama siedziba szkoły miała mieścić się w [[Dom Barianów-Rokickich w Bieczu|Baszcie Radzieckiej]], zwanej też Katowską. Schwytanych skazańców przetrzymywano natomiast w turmie pod wieżą ratuszową{{odn|Ślawski|2005|s=16–17}}.

Szkoła [[kat]]ów została tak naprawdę wymyślona przez XIX wiecznego dziennikarza, legenda ta szybko się rozprzestrzeniła<ref>[http://www.biecz.pl/asp/pl_start.asp?typ=14&menu=29&strona=1 Urząd Miejski W Bieczu – Legendy].</ref>. Szkoła katów byłaby możliwa, gdyż dawniej w Bieczu zlokalizowane były sądy i miasto miało prawo miecza{{odn|Ślawski|2005|s=16–17}}. Miasto miało swojego kata, który był wypożyczany do innych miast. Kat wykonywał wyroki, ścinając głowę i wieszając ją ku przestrodze na bramie miasta. Kat także torturował przestępców, np. drąc trzy lub cztery pasy skóry. Skoro Biecz wypożyczał kata sąsiednim miastom, to mogła funkcjonować szkoła katów.