9K79 Toczka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Szoltys-bot (dyskusja | edycje)
Linia 36:
W tym czasie biuro musiało przekazać jednak, z powodu przeciążenia innymi projektami w 1966 roku, dokumentację do Biura Konstrukcyjnego Budowy Maszyn z [[Kołomna|Kołomny]] (KBM, dawne SKB GA). Na tym etapie wprowadzono korekty do projektu i oficjalnie w 1968 roku rozpoczęto tworzenie projektu. Prace nad pociskiem szybko posuwały się do przodu i od 1970 roku prowadzono pierwsze próby silnika, a w następnym roku na [[Poligon wojskowy|poligon]]ie [[Kapustin Jar]] dokonano pierwszych próbnych startów kompletnych pocisków z eksperymentalnej wyrzutni 9P129. W 1975 roku po pozytywnych próbach przyjęto kompleks pod oznaczeniem 9K79 ([[indeks GRAU]]) i nazwą Toczka (pol. kropka, punkt) na uzbrojenie. Nieco wcześniej, bo już w 1973 rozpoczęto produkcję pocisków 9M79, a od maja 1974 ruszyła produkcja podwozi pływających BAZ-5921/5922 dla wyrzutni 9P129 i pojazdów transportowych 9T218.
 
Nowe systemy zaczęto wprowadzać około 1978 roku{{odn|Karpienko|2010|s=45}}. Na większą skalę pojawiły się w uzbrojeniu od 1981 roku, kiedy trafiły przede wszystkim do dywizjonów artylerii rakietowej stacjonujących w [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]] i [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]], a następnie w pozostałych oddziałach Zachodniej Grupy Wojsk{{odn|Karpienko|2010|s=46}}. Początkowo używane były na szczeblu dywizyjnym - dywizjon rakiet taktycznych w składzie 4 lub 6 wyrzutni wchodził w skład dywizji pancernych i zmechanizowanych. Od połowy lat 80. zaczęto je wycofywać z dywizji i tworzyć brygady rakiet taktycznych na szczeblu armii (12-18 wyrzutni){{odn|Karpienko|2010|s=45-46}}. Do końca lat osiemdziesiątych na uzbrojeniu [[ZSRR]] było około 250 wyrzutni z których sformowano 15 brygad (w każdej 12-18 wyrzutni) i osiem dywizjonów. Po zaspokojeniu potrzeb własnych wojsk, zestaw został dopuszczony do eksportu dla armii państw [[Układ Warszawski|Układu Warszawskiego]], do [[Ludowe Wojsko Polskie|Wojska Polskiego]] trafiły w 1987 roku – zakupiono cztery wyrzutnie i niezbędne pojazdy dla dywizjonu oraz zapas pocisków. Wyposażony w nie został [[7 Dywizjon Rakiet Taktycznych]] (7 drt) w Budowie. Więcej egzemplarzy nie zakupiono z powodypowodu katastrofalnego stanu gospodarczego kraju i wielokrotnie wyższej ceny niż poprzedni kompleks taktyczny [[9P113|Łuna-M]]{{odn|Karpienko|2010|s=48}}. W 2005 roku zestaw został wycofany ze służby ze względu na brak części zamiennych, wyczerpanie resursu rakiet oraz brak bazy remontowej. W ograniczonym zakresie weszły na uzbrojenie pozostałych krajów [[Układ Warszawski|UW]], oprócz [[Rumunia|Rumunii]]. Zakupiły go także [[Irak]], [[Syria]], [[Libia]] i [[Jemen]] oraz [[Korea Północna|KRLD]].
 
Przeznaczony jest do zwalczania środków ogniowych i [[Rozpoznanie (wojsko)|rozpoznania]] przeciwnika, [[stanowisko dowodzenia|stanowisk dowodzenia]] oraz zgrupowań techniki bojowej, składów [[amunicja|amunicji]] i innych materiałów.