Ludwik I de Bourbon-Condé: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m + szablon: Dobry Artykuł |
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017 |
||
Linia 69:
Wybuchła I wojna religijna. Dowództwo nad wojskami hugenotów objął Ludwik de Condé. 2 kwietnia zajął Orlean{{odn|Knecht|2010|s=35}}. W mieście zebrał się synod kalwiński, który ogłosił księcia obrońcą kościołów kalwińskich w całym królestwie, a także „protektorem i obrońcą domu i korony Francji”, wezwał także do obrony przeciwko armii Gwizjuszy{{odn|Holt|2005|s=52}}. Wkrótce w ręce protestantów wpadły inne miasta, m.in. [[Rouen]], [[Sens (miasto)|Sens]], [[Tours]] i [[Lyon]]. Pod kontrolą hugenotów znajdowała się znaczna część kraju, niemal cała [[Normandia (kraina historyczna)|Normandia]] i [[Gujenna]], Kondeusz dążył do zajęcia głównych traktów królestwa i otoczenia Paryża przez pierścień miast i twierdz{{odn|Holt|2005|s=53-54}}. 13 lipca Parlament ogłosił, że zabójstwo protestanta nie spotka się z karą{{odn|Knecht|2010|s=35}}. 20 września Condé zawarł układ z królową angielską [[Elżbieta I Tudor|Elżbietą]], w zamian za oddanie portów [[La Havre]] i [[Dieppe (Francja)|Dieppe]]{{odn|Holt|2005|s=56}} miał otrzymać 100 tysięcy koron i 6 tysięcy żołnierzy{{odn|Knecht|2010|s=35}}. Miasta miały zostać zwrócone Francji po zwycięstwie hugenotów, ale za to Kondeusz obiecał oddanie Anglikom [[Calais]], które Francja z trudem odzyskała w 1558 toku{{odn|Holt|2005|s=56}}. Przybyło również 4000 niemieckich [[rajtaria|rajtarów]], nad którymi dowództwo objął François d’Andelot, młodszy brat Coligny’ego{{odn|Holt|2005|s=56}}.
Szala zwycięstwa zaczęła się jednak przechylać na stronę katolicką. Kampania marszałka de Saint-André doprowadziła do zajęcia [[Blois]], [[Tours]], [[Poitiers]] i [[Angoulême]]; następnie padło [[Bourges]] (31 sierpnia). Wielkim sukcesem było odbicie 26 października [[Rouen]] przez [[Claude II d’Aumale|księcia d’Aumale]], młodszego brata Franciszka de Guise. W czasie oblężenia miasta zginął Antoni de Bourbon{{odn|Knecht|2010|s=36}}{{odn|Holt|2005|s=55}}{{refn|grupa=uwaga|Grzybowski podaje, że król Nawarry zginął podczas oblężenia opanowanego przez Anglików [[Hawr|Le Havre]]{{odn|Grzybowski|1985|s=29}}.}}. Pierścień wokół Paryża został przerwany, sytuacja strategiczna hugenotów uległa znacznemu pogorszeniu{{odn|Holt|2005|s=54–55}}. Ludwik, wzmocniony oddziałem 7300 niemieckich najemników, zdecydował się na marsz w kierunku Normandii, aby połączyć się z obiecanymi posiłkami z Anglii{{odn|Knecht|2010|s=36}}. Jego drogę zagrodziła jednak armia pod wodzą Franciszka de Guise w pobliżu [[Dreux]]{{odn|
[[Plik:BatailleDreux1562.jpg|thumb|250px|[[Bitwa pod Dreux]] (19 grudnia 1562)]]
| |||