Teoria de Broglie’a-Bohma: Różnice pomiędzy wersjami

Chris Dewdney i G. Horton zaproponowali relatywistycznie niezmiennicze, falowo-funkcjonalne sformułowanie kwantowej teorii pola de Broglie’a-Bohma{{r|doi10.1088/0305-4470/35/47/311-s10117-10127|doi10.1088/0305-4470/37/49/011-s11935-11943}} oraz rozszerzył je do postaci, która umożliwia włączenie grawitacji{{r|doi10.1007/s10701-010-9456-9-s658-678}}.

 

Nikolić zaproponował lorentzowsko-kowariantne sformułowanie interpretacji Bohma funkcji falowej dla wielu cząstek{{r|doi10.1007/s10702-005-1128-1-s549-561}}. Rozwinął on uogólnioną, relatywistycznie niezmienniczą, probabilistyczną interpretację teorii kwantowej{{r|http xxx lanl gov abs 0811|Making nonlocal reality compatible}}, w której <math>|\psi|^2</math> nie jest gęstością prawdopodobieństwa w przestrzeni, lecz gęstością prawdopodobieństwa w czasoprzestrzeni. Użył uogólnionej interpretacji probabilistycznej do sformułowania relatywistycznie kowariantnej wersji teorii de Broglie-Bohma bez wprowadzania preferowanej foliacji czasoprzestrzeni. Jego praca pokrywa się również z rozszerzeniem interpretacji Bohma kwantyzacji pól i strun{{r|iopscience.iop-}}.