Organdyna: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Odzież damska: inne słowo, bo za dużo powtórzeń |
→Odzież damska: styl.; dodatkowe informacje |
||
Linia 17:
W modzie europejskiej organdyna była używana na [[Bluzka|bluzki damskie]] i lekkie [[Suknia|suknie]]<ref name="NEP"/><ref name="WEP"/>.
Jasne bluzki do ciemniejszych spódnic noszono okresowo w latach 30., 60. i 80. XIX wieku,
Od roku 1914 modne były letnie sukienki z [[Draperia|drapowanej]] organdyny, jednokolorowe lub w paski<ref name="ADK2">{{Cytuj książkę|rozdział=''Okres 2. Lata 1908-1914''|nazwisko=Dziekońska-Kozłowska|imię=Alina|tytuł=Moda kobieca XX wieku|wydawca=Wydawnictwo Arkady|miejsce=Warszawa|rok=1964|strony=125|isbn=978-83-213-4500-0}}</ref>. Tkanina ta była popularna od lat 10. XX wieku obok innych bawełnianych, takich jak [[batyst]], [[etamina]], [[krepon]] i [[satyna]]<ref name="MM"/><ref name="ADK3">{{Cytuj książkę|rozdział=''Okres 3. Lata 1915-1923''|nazwisko=Dziekońska-Kozłowska|imię=Alina|tytuł=Moda kobieca XX wieku|wydawca=Wydawnictwo Arkady|miejsce=Warszawa|rok=1964|strony=171|isbn=978-83-213-4500-0}}</ref>. W latach 30. XX stulecia szyto z niej m.in. [[Krynolinka (suknia)|krynolinki]] – suknie balowe o dopasowanym staniku i szerokich, zwiewnych [[Spódnica|spódnicach]] naszywanych rzędami [[Falbana|falbanek]], które wykonywano najczęściej z białej organdyny<ref name="SMN">{{Cytuj książkę|nazwisko=Sowina|imię=Barbara|nazwisko2=Możdżyńska-Nawotka|imię2=Małgorzata|autor link2=Małgorzata Możdżyńska-Nawotka|tytuł=Ubiory kobiece 1840-1939|wydawca=Wydawnictwo Naukowe PWN|miejsce=Wrocław|rok=1999|strony=21, 66, 153|isbn=978-83-01-17253-4}}</ref>. W
Organdynę stosowano i do wyrobu drobnych elementów odzieży, także w XIX-wiecznych [[Stroje ludowe w Polsce|odświętnych ubiorach chłopskich]], gdzie pojawiał się np. ''kołnierzyk białogłowski organtynowy obszywany szlaczką siatkową w deseń i gwiazdki''<ref>{{Cytuj książkę|nazwisko=Ruszel|imię=Krzysztof|tytuł=Sprawy chłopskie przed sądem dominialnym w Nienadowej w latach 1806–1843|wydawca=Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej|miejsce=Rzeszów|rok=1989|strony=55|isbn=83-03-02974-6}}</ref>.
|