Lotte Laserstein: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
inter-wiki
Linia 37:
Obrazy, które namalowała pomiędzy 1927 a 1933, głównie powstałe w Berlinie, uważane są dziś za jej najlepsze prace, mimo, że w ciągu swojego życia namalowała łącznie ponad dziesięć tysięcy prac, w tym trzysta obrazów i sto rysunków.
 
Laserstein głównie malowała kobiety, też ich nagie akty. Portretowała je w stylu charakterystycznym dla lat 20.; z krótkimi włosami, z papierosami, modnie ubranymi, wysportowanymi, w typie „nowej, niezależnej, wyzwolonej i wyemancypowanej kobiety”. Często również sama siebie tak przedstawiała na autoportretach<ref name=":1">{{Cytuj |tytuł = Estate of Lotte Laserstein |data dostępu = 2021-04-16 |opublikowany = berlinischegalerie.de |url = https://berlinischegalerie.de/en/collection/our-collection/estate-of-lotte-laserstein/ |język = en}}</ref>. Do wielu z jej prac pozowała malarka i fotografka {{Link-interwiki|Traute Rose|Traute Rose (Malerin)|de}}, którą poznała w 1925<ref name=":3" />. Była nie tylko jej modelką, ale i partnerką życiową przez wiele lat<ref name=":0" /><ref name=":2">{{Cytuj |tytuł = Lotte Laserstein Morning Toilette (Traute Rose) |data dostępu = 2021-04-16 |opublikowany = NMWA |url = https://nmwa.org/art/collection/morning-toilette/ |język = en-US}}</ref>.
 
W 1937 po dojściu [[III Rzesza|nazistów]] do władzy w [[Niemcy|Niemczech]], że względu na swoje żydowskie pochodzenie<ref name=":1" />, przeniosła się na stałe do Szwecji. Zamieszkała na stałe w Sztokholmie, gdzie uczyła malarstwa i wykonywała portrety na zamówienie. W grudniu tego samego roku miała miejsce jej wystawa portretów w Galerie Moderne w Sztokholmie<ref name=":3" />. W następnym roku, aby uzyskać szwedzkie obywatelstwo poślubiła pro forma Svena Marcusa, z którym nigdy nie zamieszkała. Zabiegała też usilnie o sprowadzenie matki i siostry. Po nieudanych próbach sprowadzenia matki, dowiaduje się, że zginęła w [[Ravensbrück (KL)|obozie w Ravensbrück]] w 1943. Siostra Käte (1900–1965), która ocalała ukrywana podczas wojny w Berlinie, do końca życia zmagała się z głęboką traumą.
Linia 48:
 
Zmarła w mieście Kalmar w wieku 95 lat w 1993<ref name=":1" />.
 
 
== Wystawy ==