Lotte Laserstein: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
popr inter-wiki |
|||
Linia 33:
Lotte Laserstein urodziła się w 1898 w Pasłęku w [[Prusy Górne|Prusach Górnych]] w rodzinie Hugo Lasersteina farmaceuty i Mety Birnbaum, pianistki, nauczycielki muzyki i malarki na porcelanie. Jej ojciec zmarł w 1902, kiedy miała cztery lata i wraz z matką i siostrą Käte przeniosły się do domu babci ze strony matki artystki, Idy Birnbaum i ciotki, siostry matki Elsy Birnbaum, do [[Gdańsk|Gdańska.]] Tu pod okiem matki i ciotki, która prowadziła prywatną szkołę malarstwa, Laserstein uczy się rysunku<ref name=":3" />. W 1912 rodzina przeniosła się do Berlina.
Od 1918 artystka studiowała filozofię i historię sztuki na [[Uniwersytet Humboldtów w Berlinie|Uniwersytecie Friedrich Wilhelma w Berlinie]]; od 1920 do 1921 pobierała też prywatne lekcje malarstwa u {{Link-interwiki|Leo von König|de|Leo von König|Leo von Königa}}<ref name=":3" />. W latach 1921–1927 studiowała na [[Preußische Akademie der Künste|Pruskiej Akademii Sztuki]] (niem. ''Preußische Akademie der Künste'', która w 1931 przekształciła się w [[Akademie der Künste|Berlińska Akademię Sztuki]] niem. ''Akademie der Künste'') uczęszczając na lekcje malarstwa pod kierunkiem {{Link-interwiki|Erich Wolfsfeld|de|Erich Wolfsfeld|Ericha Wolfsfelda}}<ref name=":3" />. Bardzo szybko też zyskała miano „wybitnej uczennicy”, w 1925 otrzymała Złoty Medal Berlińskiej Akademii Sztuki. Aby zarobić na swoje utrzymanie, zajmowała się także podczas studiów ilustracjami do książek i sztuką użytkową. Było to spowodowane znacznymi kłopotami finansowymi jej rodziny, która wskutek kryzysu finansowego i inflacji w latach 1922–1924 straciła sporą część swojego majątku<ref name=":3" />. W 1927 ukończyła studia – była pierwszą kobietą-studentką, która ukończyła Berlińską Akademię Sztuki<ref>{{Cytuj |tytuł = Lotte Laserstein, German painter in exile |data dostępu = 2021-04-16 |url = http://www.weimarberlin.com/2018/06/lotte-laserstein-german-painter-in-exile.html |język = en}}</ref>. Dzięki temu otrzymała po jej ukończeniu swoją własną pracownię w Berlinie, w której udziela prywatnych lekcji malarstwa<ref name=":0" />. W 1929 zostaje przyjęta do Berlińskiego Stowarzyszenia Kobiet Artystek<ref name=":3" />.
Obrazy, które namalowała pomiędzy 1927 a 1933, głównie powstałe w Berlinie, uważane są dziś za jej najlepsze prace, mimo, że w ciągu swojego życia namalowała łącznie ponad dziesięć tysięcy prac, w tym trzysta obrazów i sto rysunków.
Laserstein głównie malowała kobiety, też ich nagie akty. Portretowała je w stylu charakterystycznym dla lat 20.; z krótkimi włosami, z papierosami, modnie ubranymi, wysportowanymi, w typie „nowej, niezależnej, wyzwolonej i wyemancypowanej kobiety”. Często również sama siebie tak przedstawiała na autoportretach<ref name=":1">{{Cytuj |tytuł = Estate of Lotte Laserstein |data dostępu = 2021-04-16 |opublikowany = berlinischegalerie.de |url = https://berlinischegalerie.de/en/collection/our-collection/estate-of-lotte-laserstein/ |język = en}}</ref>. Do wielu z jej prac pozowała malarka i fotografka {{Link-interwiki|Traute Rose (Malerin)|de|Traute Rose|Gertrud Traute Rose}}, którą poznała w 1925<ref name=":3" />. Była nie tylko jej modelką, ale i partnerką życiową przez wiele lat<ref name=":0" /><ref name=":2">{{Cytuj |tytuł = Lotte Laserstein Morning Toilette (Traute Rose) |data dostępu = 2021-04-16 |opublikowany = NMWA |url = https://nmwa.org/art/collection/morning-toilette/ |język = en-US}}</ref>.
W 1933 po dojściu [[III Rzesza|nazistów]] do władzy w [[Niemcy|Niemczech]], że względu na swoje żydowskie pochodzenie, ma zakaz wystawiania swoich prac, została też usunięta z Berlińskiego Stowarzyszenia Kobiety Artystek<ref name=":1" />. W 1935 jej prywatne studio nauki malarstwa zostało zamknięte, a materiały potrzebne do malowania może kupować jedynie za pośrednictwem swoich przyjaciół. Pracuje jako nauczycielka w prywatnej Żydowskiej Szkole prowadzonej przez Helene Zickel<ref name=":3" />. W 1937 zdecydowała się na przeniesienie do Szwecji. Zamieszkała na stałe w Sztokholmie, gdzie uczyła malarstwa i wykonywała portrety na zamówienie. W grudniu tego samego roku miała miejsce jej wystawa portretów w Galerie Moderne w Sztokholmie<ref name=":3" />. W następnym roku, aby uzyskać szwedzkie obywatelstwo poślubiła pro forma Svena Marcusa, z którym nigdy nie zamieszkała. Zabiegała też usilnie o sprowadzenie matki i siostry. Po nieudanych próbach sprowadzenia matki, dowiaduje się, że zginęła w [[Ravensbrück (KL)|obozie w Ravensbrück]] w 1943. Siostra Käte (1900–1965), która ocalała ukrywana podczas wojny w Berlinie, do końca życia zmagała się z głęboką traumą.
| |||