'''Wieczysta jałmużna''' – bardzo trwała forma [[nadanie|nadania]] ziemi funkcjonująca w [[prawo feudalne|prawie feudalnym]] zachodniej Europy. Zgodnie z nią przekazane terytorium nie podlegało zwrotowi w żadnym wypadku, a wieczysta jałmużna pozbawiała ofiarodawcę wszystkich praw do niego. Tym samym uniemożliwiała podjęcie w przyszłości jakiejkolwiek akcji rewindykacyjnej.
Formułę wieczystej jałmużny zastosowano wobec [[Pomorze|Pomorza]] w [[Zjazd w Wyszehradzie|układzie wyszehradzkim]] z [[1335]]. Postanowień tych końcowo nie [[ratyfikacja|ratyfikował]] [[władcy Polski|król Polski]] [[Kazimierz Wielki]], licząc na uzyskanie w przyszłości korzystniejszych zasad przekazania spornych terytoriów.
