Renald z Sydonu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m źródła/przypisy
m źródła/przypisy
Linia 3:
Był synem [[Gerard Grenier|Gerarda Greniera]] i Agnieszki z Bures, prawnukiem [[Eustachy Grenier|Eustachego Greniera]]. W 1170 poślubił [[Agnieszka z Courtenay|Agnieszkę z Courtenay]]. Po uwolnieniu z niewoli w 1190 poślubił Helwizę z Ibelinu, starszą córkę [[Balian z Ibelinu|Baliana z Ibelinu]] i [[Maria Komnena (królowa jerozolimska)|Marii Komneny]], z którą miał troje dzieci: Agnieszkę, Eufemię i [[Balian Grenier|Baliana]].
 
Brał udział w [[Bitwa pod Montgisard|bitwie pod Montgisard]] w 1177 oraz w obronie królestwa przed najazdem [[Saladyn]]a w 1183. W czasie przegranej 1 maja 1187 [[Bitwa u źródła Cresson|bitwy u źródła Cresson]] przebywał w zamku Beaufort. W [[Bitwa pod Hittin|bitwie pod Hittin]] z 4 lipca 1187 walczył w straży tylnej i zdołał wydostać się z okrążenia{{odn|Runciman|1987|s=415}}. Po bitwie Renald zbiegł do zamku w Beaufort, a Sydon poddał się Saladynowi bez walki 29 lipca{{odn|Runciman|1987|s=418}}. Potem przez krótki czas dowodził obroną [[Tyr (miasto)|Tyru]] i negocjował warunki kapitulacji z Saladynem, przerwane przez przybycie 14 lipca 1187 statku [[Konrad z Montferratu|Konrada z Montferratu]] wraz z hufcem rycerzy{{odn|Runciman|1987|s=428}}. W 1189 negocjował z Saladynem poddanie się zamku Beaufort. Proponował mu udanie się do [[Damaszek|Damaszku]] i przejście na islam, wszystko po to, by zyskać na czasie i pozwolić obrońcom na umocnienie zamku{{odn|Runciman|1987|s=424}}{{odn|Runciman|1988|s=34–35}}. Renald został uwięziony w Damaszku, a zamek w końcu poddał się 22 kwietnia 1190 w zamian za jego uwolnienie.
 
Jako jeden z niewielu rdzennych baronów królestwa mówił po [[język arabski|arabsku]] i dobrze znał [[Literatura arabska|literaturę arabską]]{{odn|Runciman|1987|s=292–293}}. Te umiejętności wykorzystywał jako dyplomata. Negocjował z Saladynem na rzecz [[Konrad z Montferratu|Konrada z Montferratu]] w latachjego 1191–92obozie pod [[Lod|Lyddą]] po [[Bitwa pod Arsuf|bitwie pod Arsufem]] od listopada 1191 oraz w Jerozolimie na początku 1192 roku{{odn|Runciman|1988|s=66–67, 70}}, a potem pomagał wynegocjować pokój między [[Ryszard I Lwie Serce|Ryszardem]] a Saladynem w 1192. Pozostawał w dobrych stosunkach z [[Al-Adil]]em, młodszym bratem Saladyna, z który wspólnie polował{{odn|Runciman|1988|s=67}}.
 
[[Sydon]], którego Renald był seniorem, został odzyskany z rąk Saladyna w 1197 dzięki zręcznym działaniom [[Stefania z Milly|Stefanii z Milly]], siostrzenicy Renalda i dziedziczki miasta{{odn|Runciman|1988|s=96}}.
 
== Przypisy ==
Linia 14:
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę | imię = Steven | nazwisko = Runciman | autor link = Steven Runciman | tytuł = Dzieje wypraw krzyżowych | tom = 2 | wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy | miejsce = Warszawa | rok = 1987 | isbn = 83-06-01457-X | odn=tak}}
* {{cytuj książkę | imię = Steven | nazwisko = Runciman | tytuł = Dzieje wypraw krzyżowych | tom = 3 | wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy | miejsce = Warszawa | rok = 1988 | isbn = 83-06-01457-X | odn=tak}}
 
[[Kategoria:Ludzie Królestwa Jerozolimskiego]]