Bitwa galicyjska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Znaczniki: wulgaryzmy lub nieodpowiednie słownictwo (filtr nadużyć) Wycofane VisualEditor
m Wycofano edycje użytkownika 79.184.44.138 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Lelek 2v.
Znacznik: Wycofanie zmian
Linia 35:
Jako pierwsza ruszyła 18 sierpnia rosyjska 8 Armia. Kilka dni później przeszły do ofensywy kolejne armie Frontu Południowo–Zachodniego. Tymczasem oddziały gen. Dankla zaatakowały 21 sierpnia, kierując się na [[Lublin]] i w [[Bitwa pod Kraśnikiem|bitwie pod Kraśnikiem]] (23–25 sierpnia) pokonały armię von Zalcy (po tej porażce zastąpił go gen. [[Aleksiej Ewert]]). Sukces odniósł również Auffenberg, zwyciężając [[Bitwa pod Komarowem (1914)|pod Komarowem]] armię Plehwego (26 sierpnia–2 września; starcie znane też jako bitwa pod [[Tomaszów Lubelski|Tomaszowem]]). Rosjanie wycofali się na Lublin i zaczęli się przygotowywać do jego obrony. Plan Franza Conrada von Hötzendorfa pokrzyżowały jednak sukcesy rosyjskie we wschodniej Galicji.
 
Tymczasem wojska gen. Ruzskiego na kierunku lwowskim zmusiły do odwrotu armię von Brudermanna, bijąc ją kolejno nad rzekami: [[Bitwa nad Gniłą Lipą|Gniła Lipa]] (26–28 sierpnia) i [[Bitwa nad Złotą Lipą|Złota Lipa]] (29 sierpnia–1 września). Nie powiodła się próba kontrataku podjęta przez austriacką 2 Armię i prawe skrzydło wojsk austro–węgierskich znalazło się w odwrocie. Von Hötzendorf pogodził się z chwilową utratą Lwowa (Rosjanie wkroczyli do stolicy Galicji [[3 września]]). Żeby ratować sytuację, postanowił przeprowadzić kontrnatarcie na tym zagrożonym odcinku, wykorzystując powodzenie na swoim lewym skrzydle. Armia Auffenberga miała teraz zwrócić się na południe, aby wesprzeć cofające się prawe skrzydło i pobić armie Ruzskiego i Brusiłowa. gówno
 
Rozpoczęła się decydująca faza bitwy pod Lwowem (6–11 września) zwana też bitwą pod [[Gródek (obwód lwowski)|Gródkiem Jagiellońskim]]). Rosjanie zamierzali teraz pobić lewe skrzydło austriackie (armie 1 i 4) dzięki uderzeniu trzech swoich prawoskrzydłowych armii w kierunku [[San]]u i równoczesnym natarciu 3 Armii na tyły Austriaków przez Tomaszów. Początkowo Austriacy powstrzymali armie Ruzskiego (w [[Bitwa pod Rawą Ruską (1914)|bitwie pod Rawą]]) i Brusiłowa, ale 5 Armia rosyjska wkrótce zagroziła tyłom armii Auffenberga pod Rawą. Równocześnie armie: 4-ta, 5-ta i nowo przybyła [[9 Armia (Imperium Rosyjskie)|9-ta]] gen. [[Platon Leczicki|Płatona Aleksiejewicza Leczickiego]] uderzyły na osamotnioną armię Dankla, zmuszając ją do odwrotu. Niepowodzenie Dankla i zagrożenie okrążeniem pozostałych armii austriackich zmusiło von Hötzendorfa do przerwania bitwy 11 września i nakazania odwrotu na linię rzeki San. Rosjanie rozpoczęli pościg z jednodniowym opóźnieniem (12–21 września), ostatecznie przesuwając front około 130 km na zachód od Lwowa, docierając do przełęczy karpackich i w okolice [[Kraków|Krakowa]]. 16 września przystąpili do [[I oblężenie Twierdzy Przemyśl|oblężenia Przemyśla]].