Urodził się na terenie dzisiejszej [[Serbia|Serbii]]. Po śmierci ojca, który zginął w czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] Stanisz Łazarow przeniósł się wraz z rodziną do Plewena. W 1918 trafił pod opiekę wujka Spiro Toszewa, który pracował jako [[AkrobataEkwilibrystyka|akrobata cyrkowy]]. Wspólnie z wujkiem występował w czeskim cyrku Němečka do roku 1921. W tym samym roku do Plewenu przybył Cyrk Bułgaria, którego właścicielami byli Aleksandar Dobricz i Nikoła Dimitrow. W cyrku tym występował duet rumuńskich akrobatów Fanika Stamatis i jego żona Virgina. Fanika przyjął młodego bułgarskiego akrobatę do zespołu, gdzie mógł doskonalić swoje umiejętności. Oprócz układów na [[trapez]]ie Stanisz Łazarow prezentował także układy napowietrzne z szarfami. W 1926 ukończył naukę w szkole baletowej w [[Belgrad]]zie i ponownie występował ze swoim wujkiem. W 1931 należał do grona założycieli Bułgarskiej Organizacji Cyrkowej. Po występach z zespołami Arena, Trio, Toreadore i Olimpia, w 1934 założył własny zespół cyrkowy Gloria{{r|harizanow}}. Z czasem zdecydował się założyć zespół Kontinental, wspólnie z Manołem Czałkowem i Jordanem Charizanowem{{r|harizanow}}. W tym cyrku występował w trójce akrobatycznej, wspólnie z żoną Iwanką i córką Elenką{{r|harizanow}}.
W 1944 został zmobilizowany i walczył w ostatniej fazie wojny przeciwko [[Niemcy (naród)|Niemcom]]. W czasie służby wojskowej zachorował na [[Gruźlica człowieka|gruźlicę]], co uniemożliwiło mu w 1950 kontynuowanie kariery. Zmarł w Plewenie.
