Pałac Zbaraskich w Krakowie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 36:
Kolejna przebudowa rezydencji miała miejsce w latach 1778-1783 i dokonana została z polecenia ówczesnego właściciela, hr. [[Eliasz Wodzicki|Eliasza Wodzickiego]]. Architekt [[Jan Ferdynand Nax|Ferdynand Nax]] nadał wtedy pałacowi cechy stylu wczesnoklasycystycznego. W następnych dziesięcioleciach często zmieniali się jego właściciele. Mieszkali w nim m.in. Potuliccy herbu Grzymała, Rostworowscy herbu Nałęcz, [[Wiśniowieccy herbu Korybut]], [[Jabłonowscy herbu Prus III]] i [[Radziwiłłowie herbu Trąby]]. W końcu XIX w. budynek stał się własnością [[Potoccy herbu Pilawa|Potockich herbu Pilawa]]. Z ich polecenia w latach 1896-1898 dokonano restauracji rezydencji, przekształcając wnętrza pomieszczeń na parterze oraz częściowo przebudowując dziedziniec wewnętrzny. Autorem tych zmian był architekt [[Karol Zaremba]].
Dalsze prace prowadzono w pałacu jeszcze w latach 1910-1912. Ich projektodawcami byli architekci [[Ludwik Wojtyczko]] i [[Kazimierz Wyczyński]]. Założono wtedy nowe klatki schodowe i przebudowano wnętrza drugiego, mieszkalnego piętra. Pierwsze piętro zachowało w dalszym ciągu charakter reprezentacyjny, podkreślony elementami dekoracyjnymi salonów. Po II wojnie światowej pałac był odnawiany i zrekonstruowany. Do naszych czasów zachowały się korynckie pilastry w elewacjach, kamienny portal i bogata dekoracja rzeźbiarska wieńcząca szczyt budowli (m.in. kartusze herbowe)<ref>Marek Żukow-Karczewski, ''Pałace Krakowa. Pałac Potockich (Zbaraskich, Jabłonowskich)'', "[[Echo Krakowa]]", Czas Przeszły i Przyszły, 152 (12061) 1989.</ref>.
Mieścił się w niej [[Instytut Goethego w Krakowie|Instytut Goethego]].
| |||