Mizantrop (dramat): Różnice pomiędzy wersjami

Zdaniem [[Tadeusz Boy-Żeleński|Tadeusza Boya-Żeleńskiego]] ''Mizantrop'', obok ''[[Świętoszek|Świętoszka]]'', jest najlepszym utworem Moliera, jak również dziełem najbardziej niejednoznacznym i trudnym w interpretacji. W dziele tym przedmiotem satyry jest zarówno środowisko salonowe - stanowiące metaforę całego społeczeństwa - jak i nieugięty w swoich poglądach tytułowy mizantrop - Alcest. W odróżnieniu od wcześniejszych utworów, w których podstawą komizmu danej postaci była jej niewątpliwa wada charakteru (np. skąpstwo), bohater ''Mizantropa'' jest człowiekiem szlachetnym, którego pozytywne cechy są jednak niwelowane przez przesadną konsekwencję w ich realizacji w życiu codziennym i relacjach z innymi oraz brak sceptycyzmu życiowego. Rzecznikiem zdrowego rozsądku, konformizmu pozwalającego uniknąć wielu kłopotów, jest natomiast Filint. Zdaniem Boya-Żeleńskiego postacie te przedstawiały dwie filozofie życia, jakie rozważał Molier i jakie ścierały się w jego własnym życiu. Równocześnie prawość, szczerość i odwaga Alcesta zostają silnie skontrastowane z moralną pustką salonu, pełnego snobów i hipokrytów. Jedyną postacią potraktowaną przychylniej jest Celimena, która ukazana zostaje wprawdzie jako kobieta zalotna i płocha, ale równocześnie znacznie bardziej inteligentna niż jej współczesne.