Modernizm w Polsce: Różnice pomiędzy wersjami

[[Modernizm (architektura)|Modernizm]] w Polsce pojawił się podobnie jak na świecie jako styl architektoniczny będący odpowiedzią na problemy, których nie mogła rozwiązać istniejąca architektura i rosnące wymagania każdego człowieka dotyczące przestrzeni życiowej, higieny, estetyki. Modernizm zgodnie z ideami [[Le Corbusier]]a powinien zapewnić każdemu człowiekowi słońce, przestrzeń i zieleń, według [[Louis Henry Sullivan|Louisa Sullivana]] forma budynku powinna wynikać z jego funkcji, a zdaniem [[Arseniusz Romanowicz|Arseniusza Romanowicza]] każdy budynek powinien być funkcjonalny, estetyczny i ekonomiczny. Praktycznym rezultatem historii modernizmu w Polsce jest rezygnacja w XX w. z budowy podwórek studni, z ciasnych izb mieszkalnych znanych z dawnych wieków, z grodzenia osiedli i parków, z niewielkich przeszkleń znanych z chat wiejskich oraz z kamienic, a także z ciasnych uliczek pozbawionych kanalizacji na rzecz ulic z szerokimi chodnikami. Zaprzestano także budowy domów w pobliżu fabryk oraz wprowadzono zasadę komponowania jak największej ilości zieleni przy każdym nowym osiedlu mieszkaniowym. Po II wojnie światowej w Polsce zakazano budować domów w tym [[blok mieszkalny|bloków mieszkalnych]] w odległości mniejszej od siebie niż ich dwukrotna wysokość aby zapewnić mieszkańcom zieleń, miejsce do rekreacji oraz higienę czego wcześniej brakowało praktycznie w każdym mieście przedwojennej Europy<ref>Architekt Piotr Bień "Na szaro, czy na zielono?" 12.09.2020</ref>.