Yalda: Różnice pomiędzy wersjami

Spotkanie ma formę wspólnej biesiady, podczas której również, słucha się [[muzyka|muzyki]] tańczy się i czyta głośno wiersze. Często są to utwory XIV-wiecznego poety [[Hafez|Hafiza]], a z losowo wybranych strof uczestnicy spotkania próbują wywnioskować [[wróżba|wróżbę]]. Na stołach goszczą tradycyjnie m.in. słodkie wypieki, pestki, orzechy oraz owoce suszone i świeże<ref name ="maip" /><ref name="universis">[https://uuniv.blogspot.com/2018/12/yalda-zaratusztrianskie-przesilenie.html „Yalda – zaratusztriańskie przesilenie zimowe”], blog Universis Club, grudzień 2018, dostęp 2020-12-26</ref>, szczególnie te, które są okrągłe i czerwone, jak [[granat]]y i [[arbuz]]y, co ma symbolizować barwy świtu i [[wschód Słońca|wschodzące słońce]]<ref name="rdc" />. Panuje też opinia, że spożywane owoce mają przynieść również [[odporność|odporność na choroby]]<ref name="rdc" />. Święto jest pozostałością po przesądzie, że w tątę najdłuższą, najczarniejszą [[noc]] roku, należy czuwać i doglądać płonącego [[ogień|ognia]]<ref name ="maip">[https://www.muzeumazji.pl/wydarzenia/iranskie-swieto-jalda-yalda-festival/ „Irańskie święto Jalda”], notatka w serwisie Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie, 2017-12-01, dostęp 2020-12-26</ref>. Współczesne spotkania zwykle kończą się około północy.