Szachy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 63374917 autorstwa 83.144.113.238 (dyskusja)Źródło iż tak się to określa?
Znacznik: Anulowanie edycji
m drobne redakcyjne
Linia 8:
|liczba zawodników = 2
|zalecenia wiekowe =
|czas przygotowania = 30-6030–60 sekund
|czas gry = Od sekund na posunięcie oraz 1–3 minut na(tzw. [[Partiaszachy szachowabłyskawiczne#Bullet|partię''bullet'']]) (tzw. bullet),lub 5 minut (tzw. [[Szachyszachy błyskawiczne|''blitz'']]) minut na [[Partia szachowa|partię]] do nawet kilku lat w przypadku [[Szachyszachy korespondencyjne|giergrach korespondencyjnych]]. Najczęściej jednak czas gry to od 15 minut ([[szachy szybkie]]) do 2 godzin dla zawodnika.
|złożoność reguł = Średniaśrednia
|elementy strategii = Dużeduże
|losowość = Losowana jest strona rozpoczynająca, bądźlub wynika to z kojarzenia.
|wymagane umiejętności = Myśleniemyślenie strategiczne i  taktyczne
|footnotes =
}}
Linia 69:
== Historia szachów ==
[[Plik:The Chess Game - Sofonisba Anguissola.jpg|thumb|left|Partia szachów]]
Za kolebkę szachów uznawane są [[Indie]]. Według źródeł pisanych gra ta była już znana w Persji na dworze szacha [[Chosrow I Anoszirwan|Chosrowa I Anoszirwana]] w latach 70. VI wieku naszej ery, gdzie przywieziona została w darze od indyjskiego radży. Indyjska [[czaturanga]] została w Persji przekształcona w czatrang, a po opanowaniu tego kraju przez Arabów uległa kolejnym przemianom, po których powstał [[szatrandż]]. Kolejna ewolucja nastąpiła po pojawieniu się gry w Europie, nastąpiły wówczas zmiany najbardziej przypominające współczesną grę w szachy (zmieniono reguły gry, dopracowano zasady poruszania się bierek, pojawiły się dodatkowo [[roszada]], [[Mat (szachy)|mat]], [[Promocja (szachy)|promocja]], itp).
 
Z Sycylii i południowej części Półwyspu Iberyjskiego szachy zostały przeniesione do Włoch i Hiszpanii, a następnie do Francji, Niemiec, Anglii i Skandynawii, gdzie były znane w X–XI wieku. W tym również czasie pojawiły się w Czechach, przywiezione przez kupców podążających z Włoch na północ kontynentu. Na Rusi szachy pojawiły się prawdopodobnie wcześniej, ok. VIII–IX wieku, bezpośrednio ze Wschodu (Iranu i środkowej Azji). Na ziemie polskie trafiły na kilka sposobów: z Czech, poprzez morskie szlaki handlowe oraz z Rusi Kijowskiej. O kultowym wymiarze gry szachowej informuje komediowy poemat ''[[Szachy (poemat)|Szachy]]'' [[Jan Kochanowski|Jana Kochanowskiego]] odkrywający charakterystyczne dla Polski nazwy i interpretacje figur szachowych. Zgodnie z Kochanowskim była to gra królewska, choć uwielbiali ją też szlachcice i mieszczanie. Interesujące jest też wspomnienie o mistrzach, „starszych”, którzy poznali szachy na poziomie wręcz ezoterycznym<ref>[https://web.archive.org/web/20120720080905/http://www.pionek.net/content/view/757/27/ pionek.net – gry planszowe – Krótka historia szachów].</ref>.
 
W epoce [[renesans]]u nastąpił „złoty okres” szachów, szczególnie w Hiszpanii i Włoszech, swój rozkwit osiągając na przełomie XVI i XVII wieku. Gra praktyczna stała już wówczas na wysokim poziomie, głównie dzięki analizom [[Gioachino Greco]], [[Ruy López|Ruya Lopeza]] i [[Alessandro Salvio]]. Pojawiły się pierwsze podręczniki, a pojedynki mistrzów wzbudzały zainteresowanie coraz szerszych grup społecznych. Zaczęto rozgrywać pierwsze mecze i niezbyt licznie obsadzone turnieje. Powstawało coraz więcej ośrodków życia szachowego, klubów i towarzystw. W połowie XVIII w. pojawiły się dwie indywidualności, od których rozpoczął się nowy etap rozwoju teorii i praktyki szachowej: [[François Philidor]] i [[Filip Stamma]]. Pierwszy był autorem fundamentalnej ''Analizy gry w szachy'', drugi propagował szachy na terenie Francji i Anglii. W wielu krajach pojawili się nowi mistrzowie: w Anglii [[Howard Staunton]], w Rosji [[Aleksandr Pietrow (szachista)|Aleksander Pietrow]], we Francji [[Louis de la Bourdonnais]], w Niemczech [[Adolf Anderssen]], a w Stanach Zjednoczonych [[Paul Morphy]], tocząc boje o nieoficjalny tytuł mistrza świata. W 1886 r. rozegrano pierwszy oficjalny mecz o tytuł [[mistrzostwa świata w szachach|mistrza świata]] pomiędzy nieoficjalnym mistrzem świata, polskim szachistą [[Johannes Zukertort|Johannesem Zukertortem]] a [[Wilhelm Steinitz|Wilhelmem Steinitzem]], którego zwycięzcą został Steinitz. Przez następne 100 lat zasady wyłaniania najsilniejszego szachisty globu zmieniały się wielokrotnie, a kolejnymi mistrzami byli [[Emanuel Lasker]], [[José Raúl Capablanca|Jose Raul Capablanca]], [[Aleksandr Alechin|Aleksander Alechin]], [[Max Euwe]], [[Michaił Botwinnik]] (pierwszy mistrz świata wyłoniony w oficjalnych rozgrywkach pod egidą powstałej w 1924 r. [[Międzynarodowa Federacja Szachowa|Międzynarodowej Federacji Szachowej]] – FIDE), [[Wasilij Smysłow]], [[Michaił Tal]], [[Tigran Petrosjan]], [[Boris Spasski|Borys Spasski]], [[Bobby Fischer]], [[Anatolij Karpow]] oraz [[Garri Kasparow]]. W latach 1993–2006 nastąpił rozłam w systemie wyłaniania mistrza świata, w okresie tym wyłaniano dwóch mistrzów, organizacji [[Międzynarodowa Federacja Szachowa|FIDE]] oraz [[Stowarzyszenie Zawodowych Szachistów|PCA]] (później ''Braingames''). W 2006 r. odbył się mecz unifikacyjny, a kolejnym mistrzem został [[Władimir Kramnik]]. Od 2007 do 2013 r. tytuł najlepszego szachisty świata należał do [[Viswanathan Anand|Viswanathana Ananda]], a od listopada 2013 r. – do [[Magnus Carlsen|Magnusa Carlsena]].
 
Pierwszy wielki międzynarodowy turniej rozegrano w 1851 r. w [[Londyn]]ieLondynie, a jego zwycięzcą został Adolf Anderssen. W 1924 r. powstała [[Międzynarodowa Federacja Szachowa]] i od tego też roku rozgrywane są [[olimpiada szachowa|szachowe olimpiady]]. Od 1927 r. odbywają się [[mistrzostwa świata kobiet w szachach|mistrzostwa świata kobiet]] (pierwszą mistrzynią była [[Vera Menchik]]). W kolejnych latach pojawiły się mistrzostwa świata juniorów, studentów, w [[szachy korespondencyjne|szachach korespondencyjnych]], zaczęto organizować mistrzostwa kontynentów, zarówno indywidualnie, jak i drużynowo. W 1929 r. odbyły się pierwsze [[Drużynowe mistrzostwa Polski w szachach|drużynowe]], a w 1926 r. – pierwsze [[Mistrzostwa Polski w szachach|indywidualne]] mistrzostwa Polski w szachach (zwyciężył w nich Dawid Przepiórka). Indywidualne mistrzostwa rozegrano przed wojną w sumie 4 razy: w 1926 r. w Warszawie, w 1927 r. w Łodzi, w 1935 r. w Warszawie i w 1937 r. w Juracie.
 
W drugiej połowie XX wieku można już było [[szachy komputerowe|zagrać w szachy z komputerem]], a później – również poprzez [[Internet]]. W dniu 13 sierpnia 2008 r.roku rozegrano pierwszą partię szachową pomiędzy szachistą przebywającym w [[Przestrzeń kosmiczna|przestrzeni kosmicznej]] oraz jego kolegami na Ziemi. Partia ta zakończyła się zwycięstwem pracującego na [[Międzynarodowa Stacja Kosmiczna|Międzynarodowej Stacji Kosmicznej]] amerykańskiego [[Kosmonauta|astronauty]], [[Gregory Chamitoff|Grega Chamitoffa]]<ref>[http://www.chessbase.com/newsdetail.asp?newsid=4875 Chess in Space: Houston, we have a checkmate].</ref>.
 
W dniu powstania [[Międzynarodowa Federacja Szachowa|Międzynarodowej Federacji Szachowej]] – 20 lipca jest obchodzony Międzynarodowy Dzień Szachów<ref>[http://www.fide.com/component/content/article/1-fide-news/6324-international-chess-day.html International Chess Day].</ref>.
Linia 83:
== Niektóre odmiany ==
=== Odmiany tradycyjne ===
OdmianyZawierają szachów powstałe na skutek pokazywania gry w różnych regionach, zawierająceone charakterystyczne cechy kulturowe danego regionu.
* '''Szachy klasyczne''', znane też po prostu jako '''szachy''' lub '''szachy europejskie'''
* [[Shōgi]] ([[Japonia]])
Linia 101:
* [[Szachy progresywne]]
* Szachy solo (jednoosobowe)
* [[Szachy trzyosobowe|Szachy dla trzech osób]]
* [[Szachy czteroosobowe]]
* [[Szachy heksagonalne]] (tzw. polskie, Glińskiego)
Linia 145:
== Bibliografia ==
* {{Cytuj książkę|tytuł=Dziwna matematyka|imię = Agnijo|nazwisko = Banerjee|imię2 = David|nazwisko2 = Darling|rok = 2020|wydawca = Helion S.A.|isbn = 8328356872|odn=tak}}
* [[Władysław Litmanowicz|W. Litmanowicz]], [[Jerzy Giżycki (krytyk filmowy)|J. Giżycki]], ''[[Szachy od A do Z]]'', tom I, Warszawa 1986, [[Wydawnictwo Sport i TurystkaTurystyka]], s. 351–354, {{ISBN|83-217-2481-7}}.
 
== Linki zewnętrzne ==