Georges Vanier: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
kat. |
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8 |
||
Linia 21:
== Życiorys ==
Ukończył prawo, po czym po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] zgłosił się do armii i został wysłany na front zachodni. Szybko stał się cenionym oficerem, choć przypłacił to osobistą tragedią – prowadząc żołnierzy szturmujących [[Francja|francuską]] miejscowość [[Chérisy]] w 1918, stracił lewą nogę. Po długiej rehabilitacji powrócił do rodzinnego Montrealu i do praktyki prawniczej. Za swoje czyny w czasie wojny otrzymał dwukrotnie [[Krzyż Wojskowy (Wielka Brytania)|Military Cross]] oraz [[Order Wybitnej Służby|Distinguished Service Order]]<ref>{{cytuj stronę|url=http://canadaonline.about.com/od/gg/p/vanier.htm|tytuł=Georges Vanier • Governor General of Canada 1959-67 • Biography of Georges Vanier|data dostępu=2009-10-12|archiwum=https://web.archive.org/web/20090201110138/http://canadaonline.about.com/od/gg/p/vanier.htm|zarchiwizowano=2009-02-01}}</ref>. W 1921 został adiutantem [[Julian Byng|lorda Bynga]], co zapoczątkowało jego wieloletnią pracę w Biurze Gubernatora Generalnego.
W 1928 rozpoczął działalność dyplomatyczną, stając się członkiem kanadyjskiej delegacji wojskowej na konferencje rozbrojeniowe pod auspicjami [[Liga Narodów|Ligi Narodów]]. W 1931 wyjechał na placówkę do [[Londyn]]u, gdzie został szefem gabinetu kanadyjskiego [[wysoki komisarz|wysokiego komisarza]]. W latach 1939-1940 był ministrem pełnomocnym we [[Francja|Francji]], a po ewakuacji rządu paryskiego wrócił do Londynu, gdzie został akredytowany jako ambasador przy większości przebywających tam rządów emigracyjnych. W 1941 powrócił do [[Quebec]]u i objął dowództwo wszystkich wojsk stacjonujących w tej prowincji. Rok później odebrał nominację generalską. Dał się wówczas poznać jako promotor równouprawnienia w armii obu języków urzędowych Kanady (angielskiego i francuskiego).
| |||