Hotel Art we Wrocławiu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Kamienica nr 21/22: drobne redakcyjne, linki wewn. |
→Historia i opis architektoniczny kamienic: drobne redakcyjne |
||
Linia 63:
Kamienica znajduje się na działce narożnej przy ul. Kiełbaśniczej i [[Ulica Łazienna we Wrocławiu|ul. Łaziennej]]. Pierwszy budynek został wzniesiony w średniowieczu, w XIV wieku. Był to wówczas czterokondygnacyjny, jednoizbowy budynek z frontem od ulicy Kiełbaśniczej{{odn|Eysymontt|2011|s=225}}. W drugiej połowie XIV wieku oraz w 1520 roku kamienica została rozbudowana. Dodano do niej wówczas skrzydło północne od ul. Łaziennej, a w 1549 roku skrzydło południowe{{odn|Harasimowicz|1998|s=55}}; w ten sposób zyskała klasyczny kształt narożnej patrycjuszowskiej kamienicy{{odn|Eysymontt|2011|s=225}}.
Obecnie jest to trzykondygnacyjna, dwutraktowa, trójskrzydłowa, kalenicowa od ul. Kiełbaśniczej i kalenicowo-szczytowa od ulicy Łaziennej kamienica z wewnętrznym dziedzińcem. [[Dziedziniec]] połączony jest z frontem kamienicy [[Sień|sienią przejazdową]] wychodzącą w osi siedmioosiowej elewacji od strony ulicy Kiełbaśniczej{{odn|Eysymontt|2011|s=225}}. Sień przejazdowa od tej strony zakończona jest portalem datowanym na 1800 rok{{odn|Eysymontt|2011|s=225}}. Sień, jak i wnętrza nakryte są [[sklepienie sieciowe|sklepieniami sieciowym]], [[sklepienie kolebkowe|kolebkowymi]] i kolebkowymi z [[luneta (architektura)|lunetami]], w piwnicy wspartymi na środkowym filarze{{odn|Harasimowicz|1998|s=57}}.
Wejście do budynku znajduje się w drugiej osi od strony południowej{{odn|Eysymontt|2011|s=225}}. Okna na pierwszej kondygnacji otoczone są fasciowymi opaskami{{odn|Eysymontt|2011|s=225}}. We wnętrzu budynku zachowały się sieciowe sklepienia skarbca, malowane renesansowe stropy, wczesnobarokowy (z 3. ćw. XVII wieku) wystrój [[sztukateria|sztukatorski]] sufitu oraz renesansowe kolumny międzyokienne na I piętrze z 1549 roku i dwa profilowane portale w sieni z [[gmerk]]ami i datą „1520”{{odn|Eysymontt|2011|s=225}}. Do momentu remontu budynek był zakończony
W kamienicy od 1658 roku funkcjonowała, przeniesiona przez Andreasa Assiga, drukarnia [[Jerzy Baumann|Baumannów]] będąca kontynuatorem oficyny Szarffenbergów (''Baumannische Erben Druckerey''){{odn|Harasimowicz|2006|s=62}}{{odn|Eysymontt|2011|s=225}}. W tym celu wnętrza kamienicy zostały przebudowane. Przez kolejne stulecia spadkobiercy drukarni kontynuowali jej działalność pod tym adresem: w 1729 roku drukarnię objął Samuel Grass (''Grassische Druckerei''), a w 1799 roku znajdowała się tu [[Drukarnia Grassów we Wrocławiu|drukarnia Bartha]] (od 1802 roku ''Grass & Barth'') kierowana przez Johana Augusta Bartha{{odn|Harasimowicz|2006|s=59}}{{odn|Eysymontt|2011|s=225}}{{odn|Harasimowicz|1998|s=55}}. W 1842 roku, gdy drukarnię przejął H. Barth, kamienica została poddana gruntownej przebudowie: w budynku mieściło się wydawnictwo, drukarnia, odlewnia czcionek i księgarnia. W 1843 roku drukarnię dzierżawił W. F. Bartha, który od 1855 roku stał się jej właścicielem. W tym samym roku zmieniono nazwę na ''Grass, Barth, u. Co.'' Kolejne pokolenia prowadziły drukarnię do 1945 roku{{odn|Harasimowicz|2006|s=248}}.
| |||