Unplugged (album Alice in Chains): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mike89 (dyskusja | edycje)
m drobne techniczne
Mike89 (dyskusja | edycje)
m lit., składnia, drobne redakcyjne
Linia 42:
== Geneza ==
{{osobny artykuł|MTV Unplugged}}
Po wydaniu w listopadzie 1995 trzeciego [[Album studyjny|albumu studyjnego]] – ''[[Alice in Chains (album)|Alice in Chains]]''<ref>{{odn|ref=nie|Koziczyński|2006|s=69}}; {{odn|ref=nie|de Sola|2015|s=236}}.</ref>, zespół ponownie zrezygnował z aktywności koncertowej{{odn|Koziczyński|2006|s=70}}. Powodem tej decyzji było pogłębiające się [[uzależnienie]] [[Layne Staley|Layne’a Staleya]] od [[Heroina|heroiny]] oraz jego stopniowa izolacja od członków grupy, przyjaciół i rodziny{{odn|Anderson|2007|s=96}}{{odn|Prato|2009|s=409–410}}. W wywiadach muzycy unikali jednoznacznych deklaracji na temat trasy, argumentując, że w przeszłości byli wielokrotnie zmuszeni byli odwoływać zaplanowane występy{{r|be}}. W marcu 1996 [[Jerry Cantrell]] wystąpił w [[Cameo|epizodycznej roli]] mężczyzny obsługującego ksero (Jesus of CopyMat) w filmie ''[[Jerry Maguire]]'' (reż. [[Cameron Crowe]]), wypowiadając jedną kwestię. Scenę z udziałem gitarzysty i odtwórcy głównej roli [[Tom Cruise|Toma Cruise’a]] nagrano w Kinko’s na [[Bulwar Zachodzącego Słońca (ulica)|Bulwarze Zachodzącego Słońca]] w [[Los Angeles]] w [[Kalifornia|Kalifornii]]{{odn|de Sola|2015|s=240}}. W tym samym czasie stacja [[MTV]] zwróciła się do zespołu z propozycją [[Muzyka akustyczna|akustycznego]] występu w ramach serii [[MTV Unplugged]]. Negocjacje prowadził odpowiedzialny za wyszukiwanie talentów Rick Kirm{{odn|de Sola|2015|s=240}}. „Z pewnością mogliśmy to zrobić jakiś czas temu (…) TV mnie przeraża. Ciężko brzmieć dobrze w telewizji, zwłaszcza dla zespołu jak nasz, który jest trochę surowy i szorstki” – wspominał Cantrell na łamach „Guitar School”{{#tag:ref|MTV już wcześniej składało muzykom ofertę występu w ramach MTV Unplugged, lecz zespół, mimo iż posiadał wystarczającą ilość materiału, odmawiał. W ocenie Cantrella była to słuszna decyzja, ponieważ – jak argumentował w 1996 – „ten zespół jest teraz o wiele bardziej zwarty niż kiedyś”{{r|aw}}.|group="uwaga"}}{{r|aw}}. Muzycy mieli już doświadczenie z muzyką akustyczną, prezentując łagodniejsze oblicze na dwóch [[EP|minialbumach]] – ''[[Sap (album)|Sap]]'' (1992) i ''[[Jar of Flies]]'' (1994)<ref>{{odn|ref=nie|Babula|2006|s=73}}; {{odn|ref=nie|Anderson|2007|s=94, 96}}.</ref>.
 
Pierwsze próby rozpoczęły się w [[Seattle]] w stanie [[Waszyngton (stan)|Waszyngton]]{{odn|de Sola|2015|s=240}}. [[Sean Kinney]] – odnosząc się do problemów panujących wewnątrz grupy – stwierdził: „Stało się bardziej oczywiste, że jeśli rzeczy się nie zmienią, nie będziemy mogli wyjść i zagrać z naszym potencjałem – na tym poziomie. Nie możemy nawet przezwyciężyć półtora tygodnia bez jakiegoś dramatu i przerażającego g***a. To prawda, zacząłem przygotowywać się psychicznie na wersję mówiącą: «to się skończyło». Podobnie z MTV Unplugged – spytali czy to zrobimy”{{odn|de Sola|2015|s=240}}{{odn|Prato|2009|s=412}}. Według [[Alex Coletti|Alexa Colettiego]], [[Producent wykonawczy|producenta wykonawczego]] współpracującego z MTV, fakt, że zespół nie koncertował od pewnego czasu, był czynnikiem wpływającym na korzyść. „Jeśli grasz co wieczór w arenach i dużych miejscach [[rock]]owe występy, odłączenie się od tego, gdy siedzi to w twojej głowie, jest naprawdę trudną rzeczą”{{#tag:ref|Alex Coletti był producentem w MTV, związanym z serią MTV Unplugged od jej początku w 1989. Na swoim koncie miał on produkcję m.in. akustycznych występów innych zespołów związanych ze sceną grunge’ową; [[Pearl Jam]]u [[MTV Unplugged (album Pearl Jam)|w 1992]] i [[Nirvana|Nirvany]] [[MTV Unplugged in New York|w 1994]]{{odn|de Sola|2015|s=240}}.|group="uwaga"}}{{odn|de Sola|2015|s=241}}.
Linia 52:
[[Plik:MTV Unplugged Taping Alice in Chains - Ticket.jpg|mały|left|Cena biletu na koncert zespołu w ramach MTV Unplugged, z uwagi na duże zainteresowanie, osiągała na czarnym rynku sumę 500 dolarów{{r|ax}}]]
[[Plik:Sony Music Studio (537506745).jpg|mały|Ostatnie próby poprzedzające występ muzycy odbywali w [[Sony Music Studios]] (na zdj. w 2007)]]
Na początku kwietnia muzycy udali się do Nowego Jorku, gdzie na 10 kwietnia ustalony był ustalony termin występu{{odn|de Sola|2015|s=241}} – pierwszego od ponad dwóch lat{{r|aw}} (ostatni koncert grupy odbył się 7 stycznia 1994){{r|bf}}. [[Mike Inez]] stwierdził: „Na pewno nie jest czymś, co mieliśmy w planach. Po prostu przed [[Alice in Chains 1996 North America Tour|wspólnymi koncertami]] z [[Kiss (zespół muzyczny)|Kiss]] mieliśmy trochę wolnego czasu. Zebraliśmy się więc, by trochę [[Jam session|pojamowaćpojammować]], i wyszła z tego sesja dla MTV”{{r|g}}. Bilety trafiły do sprzedaży w cenie 25 dolarów i zostały wyprzedane po kilkunastu minutach{{#tag:ref|Cena jednego biletu u konika, z uwagi na duże (kilkutysięczne) zainteresowanie ludzi, osiągała sumę 500 dolarów{{r|ax}}.|group="uwaga"}}{{r|h}}.
 
Występ zaplanowano w Majestic Theatre (obecnie BAM Harvey Theater) w [[Brooklyn Academy of Music]]. Ostatnie próby muzycy odbywali w [[Sony Music Studios]] i według słów zatrudnionego do roli [[Producent muzyczny|producenta]] [[Toby Wright|Toby’ego Wrighta]], wypadły one „bardzo dobrze”{{odn|de Sola|2015|s=241}}. Jak przyznawał Coletti w ramach przygotowań „tamtejszy [[dyrektor artystyczny]] odrestaurował to miejsce tak, by celowo wyglądało na «trochę zniszczone». Dowiedziałem się od pracowników scenicznych, że wystrzelali dziury w ścianach w głębi sceny, aby stworzyć pęknięcia. Ale cała łuszcząca się farba była celowo malowana ręcznie, co dało piękny efekt. Masz ten kształt miski, półkolisty amfiteatr, i to było idealne dla Unplugged. Spośród wszystkich wykonawców których tam nagrywaliśmy, było to najbardziej odpowiednie miejsce dla Alice. Miało się nieodparte wrażenie starego teatru, poczucia historii, mroku, wystarczająco dużo nastrojów i piękna artystycznego”{{odn|de Sola|2015|s=241–242}}.
Linia 196:
Kyle Anderson, autor książki '' Accidental Revolution: The Story of Grunge'' (2007), przyznawał, że chociaż występ zespołu w ramach MTV Unplugged był niesamowity, zdrowie Staleya wyraźnie słabło{{odn|Anderson|2007|s=96}}. 10 kwietnia 2016, w artykule poświęconym 20. rocznicy nagrania płyty, felietonista [[Townsquare Media|Diffuser]], Brendan Manley występ grupy określił mianem historycznego, a sam koncert uznał za jeden z najlepszych w historii. Pozytywnie odniósł się także do śpiewu Staleya, pisząc, że „zapewnia [on] uduchowione, niepowtarzalne nucenie, które uczyniło go legendą, delikatnie sunie między turkotem o niskiej [[Oktawa (interwał)|oktawie]] a przewiewnym [[falset]]em z niezwykłą gracją”. Manley podsumował, że ''Unplugged'' „to ulotny moment zachowany na zawsze… dokumentacja ostatniego wkładu jednego z wielkich wokalistów naszych czasów”{{r|bp}}. W 2018 Siân Llewellyn z „Classic Rocka”, w obszernym artykule na temat tego, jak MTV Unplugged na nowo zdefiniowało generację rocka, odniosła się do koncertu Alice in Chains, podkreślając, że występ grupy jest nadal trudny do oglądania, a jeszcze trudniejszy do słuchania. W ocenie autorki zły stan zdrowia Staleya, na którym wieloletnie uzależnienie narkotykowe odcisnęło silne piętno, nie przeszkodził zespołowi w stworzeniu „porywającego (aczkolwiek stonowanego) show”. Llewellyn – biorąc pod uwagę tragedię związaną ze świadomością, że wokalista zmarł kilka lat później – wymieniła „Rooster” i „Heaven Beside You” jako najbardziej wzruszające momenty, drugi z nich nazywając „złowieszczo proroczym”{{r|bv}}.
 
5 kwietnia 2020 stacja radiowa [[WRIF]] z [[Detroit]] w stanie [[Michigan]] sklasyfikowała występ Alice in Chains na liście „6 klasycznych programów MTV Unplugged”. Erica Banas, autorka artykułu, nazwała koncert „wybitnym” i „słodko-gorzkim”, podkreślając, że mimo złej kondycji fizycznej Staleya i zatrucia pokarmowego Cantrella, „zestaw AIC przypomniał, dlaczego byli pierwszym zespołem, który naprawdę wyrwał się z owocnej sceny muzycznej w Seattle”{{r|bq}}. Will Lavin z brytyjskiego magazynuczasopisma „[[NME]]”, umieściwszy w czerwcu 2020 koncert zespołu na 5. pozycji w rankingu „MTV Unplugged: 20 najlepszych występów”, przyznał, że „piękna wrażliwość jego [Staleya] głosu była paraliżująca, dodając zespołowi przewagę, która zachęciła ich do zdobycia jednego z najbardziej pamiętnych występów Unplugged w 31-letniej historii programu”{{r|br}}.
 
== Lista utworów ==
Linia 418:
| Stany Zjednoczone ([[Recording Industry Association of America|RIAA]]){{r|c}}
| platynowa płyta
| 1 240 000+{{#tag:ref|Certyfikat przyznany 23 września 1996{{r|c}}. Sprzedaż ustalona na podstawie danych opublikowanych przez Nielsen SoundScan{{r|at}}.|group="uwaga"}}{{r|at}}
|}