Prima Categoria (1911/1912): Różnice pomiędzy wersjami

Liczba uczestników w głównym turnieju została powiększona z 9 do 10 drużyn. Do rozgrywek dołączył [[FC Casale]]. W 1910 roku mistrzostwa zaczęły rozszerzać swoje granice, gdy Federacja przyjęła wnioski o członkostwo trzech głównych drużyn z Wenecji oraz jednej z Bolonii. Ponieważ jednak istniały poważne problemy logistyczne i finansowe związane z długością wyjazdów, które powstałyby, a przede wszystkim organy federalne mające duże wątpliwości co do sportowej spójności czterech drużyn, systematycznie z dużą różnicą bramek pokonywanych w sparingach z formacjami Trójkąta Przemysłowego (Turyn-Medioaln-Genua) Federacja zdecydowała organizować dla nich rozgrywki w osobnej grupie, sekcji drugiej, której zwycięzca rzuciłby wyzwanie zwycięzcy głównego turnieju północno-zachodniego, zwanego sekcją pierwszą, w finale. Rozwiązanie to z pewnością nie pozwoliło na rozwój futbolu w Wenecji Euganejskiej i Emilii do tego stopnia, że ​​turniejturniej ''Campionato veneto-emiliano'' był całkowicie drugorzędny i boczny w stosunku do prawdziwych mistrzostw, które pozostały zarezerwowane dla klubów z turnieju głównego ''Torneo maggiore''.