Johann Ernst Glück: Różnice pomiędzy wersjami

Glück urodził w niemieckim [[Wettin]] koło [[Halle (Saale)|Halle]]. Był synem [[pastor]]a luterańskiego{{r|db}}. W wieku 21 lat ukończył studia [[teologia|teologiczne]] w [[Wittenberga|Wittenberdze]] i [[Lipsk]]u, po czym przeniósł się na teren [[Liwonia|Liwonii]] pozostającej pod władzą [[Szwecja|Szwecji]]<ref name="Schiller">{{Cytuj stronę | url = http://www.hsozkult.de/event/id/termine-3668 | tytuł = Johann Ernst Glück (1654-1705) | autor = Christiane Schiller | opublikowany = hsozkult.de | język = de | data dostępu = 2017-02-09}}</ref> (obecnie teren Łotwy). 31 sierpnia 1681 roku Glück po rozmowie z [[Johannes Fischer|Johannesem Fischerem]], [[superintendent (religia)|superintendentem]] reprezentującym króla Szwecji [[Karol XI|Karola XI]], uzyskał zezwolenie królewskie na tłumaczenie Biblii na język łotewski{{fakt|data=2017-02}}.

Glück chciał wydać przekład w języku łotewskim, posługując się przy tłumaczeniu tekstem oryginału hebrajskiego i greckiego. Dlatego wyjechał do [[Hamburg]]a, aby lepiej poznać te języki. W Niemczech lekcji języka łotewskiego oraz biblijnej greki udzielał mu prawdopodobnie łotewski duchowny [[Jānis Reiters]]{{fakt|data=2017-02}}. W 1680 roku powrócił na Łotwę, a następnie jako pastor objął parafię w [[Alūksne|Marienburgu]] (obecnie Alūksne){{r|db}}.

W 1699 roku tłumaczył Biblię na [[język rosyjski]], a w 1702 roku przystąpił do poprawiania swojego przekładu łotewskiego{{fakt|data=2017-02}}. W roku 1702 po pokonaniu przez wojska rosyjskie Szwedów i zajęciu Marienburgu, Glücka i jego rodzinę wywieziono do Rosji. Glück też stracił swoje rękopisy poprawionej Biblii łotewskiej i swego przekładu rosyjskiego{{fakt|data=2017-02}}. Zmarł w wieku 51 lat w Moskwie w roku 1705{{r|Schiller}}. Po jego śmierci, jego była pokojówka Marta Skawronska, poślubiła [[car]]a [[Piotr I Wielki|Piotra I Wielkiego]], a po śmierci cara w roku 1725 została cesarzową Rosji [[Katarzyna I|Katarzyną I]]{{fakt|data=2017-02}}.

Egzemplarz pierwszego wydania Biblii Glücka znajduje się [[Alūksne Museum]], w którego zbiorach są różne przekłady Biblii. Natomiast na herbie miasta [[Alūksne]] widnieje Biblia i rok 1689, czyli ten, w którym Glück ukończył pracę nad swoim przekładem. W pobliżu muzeum rosną dwa ponad 300-letnie [[Dąb|dęby]] nazywane ''Glika ozoli'' (''Dęby Glücka''), które zasadził na pamiątkę swego łotewskiego przekładu Biblii{{fakt|data=2017-02}}.