Kabel koncentryczny: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m jęz.
- fatalnie przetłumaczone z en: i drugorzędne
Linia 19:
 
Zazwyczaj ekran jest utrzymywany w potencjale uziemienia, a napięcie przenoszące sygnał jest przyłożone do środkowego przewodu. Zaletą współosiowej konstrukcji jest to, że pola elektryczne i magnetyczne są ograniczone do dielektryka z małym wyciekiem poza osłonę. Natomiast, na zewnątrz kabla, pole magnetyczne i elektryczne są w dużym stopniu chronione przed zakłóceniami sygnałów wewnątrz kabla. Kable o większej średnicy oraz kable z wieloma osłonami mają mniejszy wyciek (straty). Dzięki tej właściwości kabel koncentryczny jest dobrym wyborem do przenoszenia słabych sygnałów, które nie mogą tolerować zakłóceń ze strony otoczenia lub silniejszych sygnałów elektrycznych, gdy nie wolno dopuścić do wypromieniowania, ani sprzężenia z sąsiednimi strukturami, czy obwodami<ref>American Radio Relay League., ''The ARRL handbook for radio communications 2010.'', wyd. 87th ed, Newington, CT: American Radio Relay League, 2009, {{ISBN|0-87259-144-1}}, [[Online Computer Library Center|OCLC]] 437300175.</ref>.
 
== Impedancja ==
Najlepsze wartości impedancji kabla koncentrycznego w zastosowaniach o dużej mocy, wysokim napięciu oraz niskiej tłumienności zostały wyznaczone eksperymentalnie w 1929 roku w Bell Laboratories na odpowiednio 30 Ω, 60 Ω i 77 Ω. Biorąc pod uwagę kabel koncentryczny z dielektrykiem powietrznym oraz osłoną o danej wewnętrznej średnicy, tłumienie jest minimalizowane przez wybór średnicy przewodu wewnętrznego, aby uzyskać charakterystyczny opór 76,7 Ω<ref>[http://www.microwaves101.com/encyclopedia/coax_power.cfm „Coax power handling”]''. Microwaves 101. 2008-09-14. Retrieved 2012-01-25.''</ref>. Biorąc pod uwagę bardziej powszechne dielektryki, opór z najlepszą stratą spada do wartości pomiędzy 52-64 Ω. Maksymalną moc wyjściową osiąga się przy 30 Ω.
 
Ubytek sygnału jest to przejście pól elektromagnetycznych przez ekran kabla i pojawia się w obu kierunkach. Ingresja (wejście) jest przejściem sygnału zewnętrznego do kabla i w rezultacie może spowodować szum i zakłócenie pożądanego sygnału. Egress (wyjście) jest przejściem zamierzonego sygnału, który ma pozostać w kablu i może spowodować słabszy sygnał na końcu kabla oraz zakłócenie częstotliwości radiowych pobliskich urządzeń. Poważny ubytek sygnału może być spowodowany nieprawidłowym zainstalowaniem złączy lub wadami osłony kabla. Powstające ubytki i luki pozwalają polu elektromagnetycznemu przenikać na drugą stronę. Na przykład plecione osłony mają wiele małych szczelin. Szczeliny są mniejsze, jeśli używamy osłonę z folii (litego materiału), ale wciąż jest spoina (szew), który przebiega na długości kabla. W przypadku, gdy folia zwiększa swoją sztywność to grubość folii również się zwiększa – dlatego cienka warstwa folii jest otoczona warstwą metalowego oplotu, który daje większą elastyczność dla danego przekroju poprzecznego. Ubytek sygnału może być znaczący, jeśli kontakt z powierzchnią styku złączy na każdym końcu kabla jest słaby albo w przypadku występowania przerwy w osłonie.
 
Kable koncentryczne dzielimy według ich impedancji falowej: