Jan Kucharzewski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 27:
 
== Życiorys ==
Absolwent [[I Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Łomży|gimnazjum gubernialnego w Łomży]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Premier z naszego gimnazjum |data = 2010-01-30 |data dostępu = 2021-01-21 |opublikowany = Gazeta Współczesna |url = https://wspolczesna.pl/premier-z-naszego-gimnazjum/ar/5702630 |język = pl-PL}}</ref>. W 1898 ukończył studia na [[Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego|Wydziale Prawnym]] [[Uniwersytet Warszawski|Cesarskiego Uniwersytetu Warszawskiego]], od 1906 pracował jako adwokat. Był członkiem [[Związek Młodzieży Polskiej „Zet”|Zetu]] i [[Bratnia Pomoc|Bratniej Pomocy]]. W latach 1907-1908 był wykładowcą podstaw polityki na Wydziale Humanistycznym [[Towarzystwo Kursów Naukowych (1905–1918)|Towarzystwa Kursów Naukowych]] w Warszawie<ref>''Dziesięciolecie Wolnej Wszechnicy Polskiej TKN: sprawozdanie z działalności Towarzystwa Kursów Naukowych, 1906-1916,'' opracowali [[Ryszard Błędowski|Ryszard Błędowsk]]<nowiki/>i, [[Stanisław Orłowski (1868–1923)|Stanisław Orłowski]], [[Henryk Stanisław Mościcki|Henryk Mościcki]], Warszawa 1917, s. 129 [https://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/show-content/publication/edition/5699?id=5699 Podkarpacka BC – wersja elektroniczna]</ref>.

Pierwsze lata [[I wojna światowa|I wojny światowej]] spędził w [[Szwajcaria|Szwajcarii]], gdzie prowadził działalność publicystyczną na rzecz sprawy polskiej. W czerwcu 1917 wrócił do [[Warszawa|Warszawy]]. Był pracownikiem Rady Departamentu Spraw Politycznych [[Tymczasowa Rada Stanu|Tymczasowej Rady Stanu]]<ref>Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 221.</ref>. Rozpoczął pracę w administracji podległej [[Rada Regencyjna|Radzie Regencyjnej]]. Od 26 listopada 1917 do 27 lutego 1918 pełnił urząd Prezydenta Ministrów. Po raz drugi został premierem 2 października 1918, ale funkcję sprawował zaledwie przez tydzień. W [[II Rzeczpospolita|okresie międzywojennym]] doradca przy Radzie Ministrów i MSZ, następnie zajmował się działalnością naukową i publicystyczną. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] przebywał w [[Stany Zjednoczone|USA]], gdzie wielokrotnie zabierał głos na rzecz [[Polska|Polski]], z pozycji antysowieckich i [[antykomunizm|antykomunistycznych]]. Prezes [[Polski Instytut Naukowy w Ameryce|Polskiego Instytutu Naukowego w Nowym Jorku]] (1942–1952). Członek założyciel [[Polskie Towarzystwo Naukowe na Obczyźnie|Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie]].
 
Jako historyk zajmował się głównie dziejami Rosji i Polski w XIX i XX w. Był członkiem [[Towarzystwo Naukowe Warszawskie|Towarzystwa Naukowego Warszawskiego]] (od 1921 członek rzeczywisty, od 1929 członek zwyczajny) i [[Polska Akademia Umiejętności|Polskiej Akademii Umiejętności]] (od 1926 członek korespondent, od 1936 członek czynny).