Wikipedysta:Morus kot/brudnopis: Różnice pomiędzy wersjami

Fess Elisha Parker Junior urodził się w Fort Worth w stanie Teksas w rodzinie urzędnika skarbowego<ref>[https://d23.com/search/Fess+Parker?sfilter%5B0%5D=all&sorder=relevance&sperpage=12 Strona oficjalnego fanklubu Disney'a]</ref>. Dość nietypowe imię odziedziczył po ojcu, a ten z kolei posiadał je na cześć Simeona D. Fessa – republikańskiego polityka ze stanu Ohio<ref>https://books.google.co.uk/books?id=50AbUfJS6OkC&pg=PA148&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false</ref>. Dzieciństwo spędził na niedużej farmie niedaleko [[San Angelo]]. Podczas II wojny światowej wstąpił do marynarki, jego aspiracje zostania lotnikiem przekreślił zbyt duży wzrost (198 cm). Po demobilizacji w 1946 roku, dzięki pomocowej ustawie Kongresu (G.I. Bill) dla weteranów wojennych, wstąpił na Hardin–Simmons University w Abilene w Teksasie. W 1947 przeniósł się na [[Uniwersytet Teksański w Austin]], który ukończył w 1950 roku z dyplomem historyka. Na studiach zetknął się z aktorstwem i rok później (1951), dzięki wciąż przysługującemu mu benefitowi rządu USA, uzyskał dyplom magistra z dziedziny historii teatru [[Uniwersytet Południowej Kalifornii]]<ref>http://edition.cnn.com/2010/SHOWBIZ/03/18/fess.parker.obit/index.html</ref><ref>http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/8575904.stm</ref><ref>http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/8575904.stm</ref>.

Profesjonalny debiut aktorski Parkera miał miejsce w 1950 roku w filmie ''Harvey'' w którym użyczył głosu szoferowi ''Leslie'' (jego nazwisko nie zostało nawet wymienione w obsadzie). Rok później (1951) debiutował w sztuce teatralnej pt. ''Mister Roberts'' opartej na powieści [[Thomas Heggen|Thomasa Heggena]], która okazała się być wielkim brodwayoswskim sukcesem i w której partnerował takim gwiazdom jak Henry Fonda, David Wayne, Robert Keith, Jocelyn Brando. Przez kolejnych kilka lat występował w filmach znanych reżyserów, niejednokrotnie partnerując gwiazdom kina amerykańskiego. Były to jednak zawsze niezauważalne role drugoplanowe. Sytuacja zmieniał się w 1954 roku kiedy to aktor związał się z wytwórnia Dysneja i przyjął tytułową rolę w serialu TV pt. ''Davy Crockett'', powierzoną mu przez Walta, zachwyconego jego doskonałymi warunkami fizycznymi i rolą w ''One!''<ref>https://www.nytimes.com/2010/03/19/arts/television/19parker.html?hpw</ref>. Emitowany w latach 1954-55 zaledwie 5-cio odcinkowy miniserial okazał się być wielkim sukcesem, a samemu Parkerowi zapewnił olbrzymią popularność – "Crockett frenzy" ("Crockettomania")<ref>https://www.nytimes.com/2010/03/19/arts/television/19parker.html?hpw</ref> oraz pierwszoplanowe role w kilku produkcjach Dysneja w następnych latach<ref>http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/8575904.stm</ref><ref>[https://d23.com/search/Fess+Parker?sfilter%5B0%5D=all&sorder=relevance&sperpage=12 Strona oficjalnego fanklubu Disney'a]</ref>. W 1958 roku odrzucił propozycje wytwórni zagrania w kolejnym filmie (''Tonk''a), co zakończyło się zerwaniem współpracy. Przez następnych kilka lat aktor występował gościnnie w różnego rodzaju telewizyjnych show (w których np. śpiewał i grał na gitarze). Kontrakt z wytwórnią Paraminut w latach 1958-62 przyniósł Parkerowi drugoplanowe role w podrzędnych filmach. I chociaż przyszło mu w nich partnerować tak znanym gwiazdom jak Steve McQueen lub James Coburn, pozostawał w swego rodzaju zawodowej próżni. Produkcją wartą wzmianki z tego okresu był dopiero serialu TV pt. ''Mr Smith jedzie do Waszyngtonu'' - telewizyjna wersja głośnego filmu z 1939 roku pod tym samym tytułem. Podobnie jak ponad 20 lat wcześniej James Steward, Parker wcielił się w postać prawnika-idealisty. W 1964 roku Parker zagrał tytułową rolę w serialu pt. ''Daniel Boone'' i przez kolejnych sześć lat (1964-70) wcielał się w autentyczną postać historii Stanów Zjednoczonych przełomu XVIII i XIX w. Parker po raz kolejny wcielił się w autentyczną postać historii początków Stanów Zjednoczonych i podobnie jak w wypadku ''Davy Crockett'' odniósł spektakularny sukces. Kreacja ta byłbyła jego największym aktorskim dokonaniem. Emitowany przez stację NBC serial okazał się być jednym z najlepszych i najbardziej oglądanych seriali telewizyjnych swoich czasów, a samemu Parkerowi zapewnił popularność i uznanie. Parker był również współproducentem i reżyserem kilku z jego odcinków.

Po zakończeniu kariery aktorskiej Parker zajął się biznesem i polityką. W tej pierwszej dziedzinie odniósł nawet pewien sukces. W rodzinnych stronach Kalifornii, na 1500kupionych akrachw winnic1987 roku 714 akrach założył rodzinny interes w branży produkcji win<ref>https://www.nytimes.com/2010/03/19/arts/television/19parker.html?hpw</ref>. Prowadzona obecnie przez jego dzieci firma, może pochwalić się kilkoma prestiżowymi markami win kalifornijskich, w których promocji wykorzystywane są gadżety bohaterów jakich kreował Parker w swoich filmach. Na płaszczyźnie politycznej Parkerowi poszło znacznie gorzej - w 1986 roku jako kandydat republikanów bezskutecznie ubiegał się o mandat do Sanatu z ramienia republikanów. Przegrał z urzędującym kandydatem demokratów - Alanem Cranstonem. W owym okresie deklarował się jako zwolennik poglądów politycznych Ronalda Regana.